De Energie Bedrijven Suriname (EBS) hebben aangekondigd op korte termijn over te zullen gaan tot verhoging van de tarieven voor de aan de samenleving geleverde elektrische energie. De EBS geven aan dat ze door het wegvallen van de overheidssubsidie en de recente ontwikkelingen op het wisselkoersenfront, niet langer in staat zijn normaal te functioneren met de thans berekende tarieven die, zoals bekend, enkele maanden geleden al fors werden aangepast. De EBS geven aan dat de kosten per kilowattuur thans zijn opgelopen tot SRD 1,- en dat de inkomsten die ze verkrijgen met de huidige tarieven slechts SRD 0.35,- bedragen . Dus een tekort van maar liefst SRD 0.65,- . Volgens de wensen van het IMF, de Wereldbank, IDB en CDB is het noodzakelijk dat de EBS overgaan tot het berekenen en presenteren van marktconforme tarieven en dat die door de samenleving moeten worden voldaan, wil men op een ononderbroken wijze van elektrische energie blijven genieten. De EBS zijn volgens hen ook het slachtoffer geworden van de koersontwikkelingen, omdat de materialen en het materieel dat door het bedrijf worden ingezet, voor het grootste deel een valutacomponent hebben .Daarbij komt kijken dat de EBS enorme kosten maakt bij de aanschaf van diesel voor haar stroomopwekking. Ook deze diesel die betrokken wordt bij Staatsolie moet tijdig afgerekend worden. Binnen zo een bedrijf zijn er tal van extra kosten die ook moeten worden gedekt met inkomsten die komen uit de zak van personen en instanties.

De EBS zijn in grote problemen geraakt, maar dat geldt natuurlijk ook voor andere parastatalen en natuurlijk voor alle bedrijven in dit land die thans meegesleurd worden, omdat een regering een financieel-economisch en monetair wanbeleid heeft gevoerd. Een beleid dat al ruim vijf jaar gebaseerd is op het stellen van verkeerde prioriteiten en verspilling . Een beleid dat nimmer gedacht heeft aan het instellen van een garantiefonds en toen de inkomsten drastisch terugliepen in de goud-, aardolie- en bauxietsector, zich doodleuk is gaan vastbijten in het aantasten van de monetaire reserves van de Centrale Bank van Suriname. De grootste fout die een overheid kan maken, is namelijk het aanspreken van de monetaire reserves die dienen als dekking van de nationale munt die voor mei 2010 voor de volle 100 procent gedekt was en thans een dekkingspercentage heeft van nog geen 40. We kunnen geen parastatale onderneming bedenken die thans niet in financiële problemen is geraakt door verkeerd regeringsbeleid. Men tracht nu door valutaveilingen stabiliteit te verkrijgen in de wisselkoersen hetgeen tot nog toe niet tot het gewenste resultaat heeft geleid. De EBS komen er met deze tarieven niet meer uit en willen het volk noodgedwongen opzadelen met verhogingen. Of het volk deze verhogingen zal kunnen betalen, is een grote vraag. Bij de vorige verhogingen was al duidelijk dat de Surinaamse samenleving van hoog tot laag zwaar gebukt ging onder de aanpassingen . Bedrijven berekenden gelijk de verhogingen door aan de consument en die betaalde gelijk veel meer voor eindproducten.

Een assembleevoorzitter die met de dooddoener komt dat de brede schouders maar meer moeten betalen voor de aangekondigde verdere verhogingen voor stroom, zegt er niet bij dat de consument indirect ook mee gaat betalen voor deze aanpassingen, omdat er doorberekening van de kosten zal plaatsvinden.

De recente devaluaties als gevolg van de valutaveilingen en de daaruit voortvloeiende stijgingen van de wisselkoersen, zorgen voor een gestadige verarming van de gehele samenleving. Al de spaarpenningen op rekeningen bij banken dalen wekelijks in waarde ten opzichte van de dollar en euro. Is dit wat men beleid noemt? Is dit wat men voor dit volk verder in petto heeft? En daarbovenop worden er nog doodleuk nog meer fiscale maatregelen aangekondigd om nog meer uit het volk te persen.

De komende week zal ook weer de prijs voor benzine en diesel worden verhoogd. Hoe denkt men de productie in dit land verder te verhogen met al deze knellende maatregelen die voor het individu en de ondernemer minder opbrengsten tot gevolg zullen hebben. Heeft men er bij de overheid bij stilgestaan dat de investeerder thans zijn neus helemaal ophaalt voor dit land? Verdere verhogingen zijn misschien onvermijdelijk voor het voortbestaan van een EBS en andere parastatalen, maar men moet zich wel realiseren dat de lasten voor dit volk thans al maximaal zijn opgevoerd en dat de rek er totaal uit is. Geen enkel volk zal een voortdurende verarming uiteindelijk pikken en in opstand komen. Deze regering moet niet denken dat ze alsmaar door kan gaan met verhogingen op alle fronten ,daar komen problemen van. De koopkracht is nu reeds zo gereduceerd dat onderwijzers in actie zijn gegaan, omdat ze zich in hun voortbestaan bedreigd voelen. Ook andere loontrekkers zijn thans in het nauw gedreven en zullen zich roeren als er geen positieve verandering optreedt. Het is thans nog meer even kijken of de overheid in staat is het leed van deze bevolking te verzachten en of er aanmerkelijke verbetering optreedt. Is dat niet het geval, dan vrezen wij voor het ergste.