Volgens een recente studie van de Inter-Amerikaanse Ontwikkelings Bank (IDB) wonen op het ogenblik 1 miljoen mensen in Suriname, de Bahama’s, Barbados, Guyana, Jamaica, Trinidad en Tobago in zeer slechte omstandigheden. Er is uitgerekend dat er ongeveer US$1,8 miljard is om de woonsituatie van deze mensen te verbeteren. De sociale volkswoningbouw gedurende de periode 2000-2015 is onderwerp geweest van een uitgebreid onderzoek in de zes genoemde landen, The State of Housing in Six Caribbean Countries, waarvan de resultaten en aanbevelingen zijn vervat in het IDB-rapport. Er is daarbij de nadruk gelegd op het belang dat woonhuizen moeten voldoen aan de voorwaarden van de duurzame ontwikkelingsdoelen (MDGs) en daarbij samenhangend moeten bijdragen aan armoedebestrijding, economische ontwikkeling en klimaatbestendigheid.

Volgens het onderzoek heeft snelle verstedelijking de afgelopen jaren in het Caribische gebied geleid tot een tekort aan huisvesting. Het gevolg daarvan is dat een groot deel van de bevolking gedwongen moet leven in informele nederzettingen die onevenredig zwaar getroffen worden door aardverschuivingen, overstromingen en stormen. Bovendien heeft de afwezigheid van een goed functionerende grondmarkt, onnauwkeurige eigendomregisters, en geschillen over land, het probleem verergerd en vertraagde het tempo van de huisvestingsprogramma’s.

“Verbetering van de woonomstandigheden in het Caribisch gebied kan grote gevolgen hebben voor de armoedebestrijding en het leven van een aanzienlijk deel van de bevolking verbeteren’’, zei Michael G. Donovan , IDB Senior Housing and Urban Development Specialist en tevens een van de auteurs van de studie.

‘De IDB en het Caribisch gebied werken al samen aan verschillende projecten om te helpen bij het oplossen van deze uitdaging.

Echter, er moet meer worden gedaan. Met deze studie, verwachten wij de regio te helpen een uitgebreide stedelijke agenda te ontwikkelen, zodat landen hun doelstellingen inzake duurzame ontwikkeling kunnen bereiken”, vervolgt hij.

De studie leert dat Caribische regeringen in hun sociale woningbouwprogramma’s maatregelen moeten nemen om de woningen te beschermen tegen de stijgende zeespiegel, omdat de helft van de Caribische bevolking binnen 5 kilometer van de kust af woont. “Als het Caribisch Gebied verstedelijkt, zal het ook van cruciaal belang zijn om risicovermindering op te nemen in de locatie en het ontwerp van sociale huisvesting”, zegt Pauline McHardy, een Jamaicaanse volkshuisvestingplanner en medeauteur van het rapport.

Met het opzetten van hogere huizen besparen overheden circa US$ 15 op elke geïnvesteerde US$, omdat de infrastructuur niet steeds opnieuw hoeft te worden gerehabiliteerd.

De IDB heeft sinds 1968 meer dan US $ 700.000.000 aan langetermijnfinancieringen verstrekt ter ondersteuning van de stedelijke programma’s in het Caribisch gebied.