– ‘A no mi’. Het bewoorden/-noemen van het “a no mi – syndroom”, kwam echt niet uit de marginale koker van Somo. Het was eeder een variant op de ‘am nes tie – paskwil’ en het daaropvolgende ’a no mi – gedoe’ van bekender hoofdverdachte. Totdat Roosendaal ook die met de harde feiten verklaard, voor de Krijgsraad en in de pers inmiddels gecentrifugeerd, uit de hardnekkig gebleken boze droom haalde. ‘Je was wel daar op 07/08/09 December 1982…!’. Toen al in het jaar 2012, werd het ‘a no mi – trauma’ steeds weer herhaald en nam de directe omgeving van kleurenblinde Bouva/Panka/Misiekaba c.s., dat allemaal gestrekt over. Tot en met het lumineuze moment, dat de illusoire Dew Baboeram ook al —na Jurna’s avontuur— op schoot kwam zitten en het ‘a no mi – gebral’ aanhoorde, op een ironisch genoeg reeds gevallen boomstronk. Nu heeft men geen directe last meer van een ‘anomi trauma’ of ‘anomi syndroom’. Zaakje is compleet ontaard, ook in NDP-kringen, als een niet of nauwelijks te bestrijden ‘full fledged’ fenomeen. Een resistenter “a no mi – virus”. Hardnekkiger dan wat Zika tot nog toe te bieden heeft. Zware leugenjeuk die enkel nog verzacht of verhard kan worden, als de NDP de durf toont om nog in de maand Januari 2016 een ‘massameeting in Ocer’ te organiseren. Zien wat er dan gebeurt, naar aanleiding van het om zich heen slaande en grijpende ‘…a-no-mi virale verskijnsel…’. En de directe gevolgen daarvan. ‘A no mi du…, Brammetje! Na yu du!’. http://www.starnieuws.com/index.php/welcome/index/nieuwsitem/33329

– CBvS. Niemand wil eigenlijk. Want voorwaarde voor succes, als nieuwe governor van de Centrale Bank, mag de politiek zich dan absoluut nooit meer bemoeien met het beleid, dat daar wordt gevoerd. En dat wordt de aller-moeilijkste taak, als men de oudgediende G., van stal wil halen en bewegen om de scepter over te nemen. Men is en blijft zeer benieuwd. Een Centrale Bank zonder politieke dreiging en bedreiging, op termijn vanuit onder meer het noorden van Paramaribo? Bestaat eigenlijk niet meer!

– Kabels. Dan gaat een Telesur-kabel maar even in de fik en zit het hele land, negen uren lang zonder: – Internet en telefoon of inter-connecties of televisie of digitale uitzendingen of wat dan ook aan commercieel verantwoorde en geheel afhankelijke verbindingen? Wat een land! En dan gaat er een kabeltje stuk, bij de Energie Bedrijven Suriname en gaat het licht over geheel de kuststrook uit, voor ten minste anderhalf uur? Wat een armoe! Rekening houdend met het feit, dat achterstallig onderhoud ook nog moet geschieden bij de (sub-)stations van de SWM, komen de berichten wel los van tijdelijke onderbrekingen in de watertoevoer. En dat is dan een deelgunstig bericht, na de troep die pre aan Oosterling werd geleverd.

– Speculaties. Wie blijft nog even zichtbaar, wie vertrekt naar het buitenland en wie gaat uiteindelijk achter de tralies…? Dat is het vurig gegons, dat men het hele afgelopen weekeinde mocht aanhoren. Ook wat nou eigenlijk de rol is van cambio-Bailal, als een zogenoemde/-naamde ‘derde monetaire autoriteit’ die virtuele zaken zou willen gaan doen? Met de eigenlijke transitiekoning van de ‘meest macabere overname(-n)’ der Bruynzeel-concessies…, nu tijdelijk verpand aan en in de SPSB? Het is gewoon één pot nat, als men de lijnen uitzet en steeds weer dezelfde hebberige en ingegraven politieker klunzen tegenkomt.

– VHP. De VHP heeft een belangwekkend congres gehouden en zal ‘met spoed’ de wens van transitie in/naar het multi-etnische/-culturele en daadwerkelijk Surinaamse volkspartij invullen. Geen tijd te verliezen om de grootste, politiek geëngageerde partij van Suriname te mogen worden. Een volkshervormingspartij.

– Amba’s. Zowel de Nederlandse als de Amerikaanse ‘botschaft’ in Paramaribo geaccrediteerd, hebben de wens op Nieuwjaarsbijeenkomsten uitgesproken om een prettige(-r) verbintenis met het volk van Suriname aan te gaan. Daarvoor heeft/werd/was nimmer iets…, ook maar duimbreed in de weg gelegd. Dat weet men in Den Haag en ook in Washington DC. De daadwerkelijke invulling van de wenselijkheden, is enkel aan nadrukkelijker aandacht ofwel ‘scrutiny’ onderhevig. Wie wel en wie uiteindelijk weer niet, in het gedurfder speeltje op te nemen. www.mijnwoordenboek.nl/vertaal/EN/NL/scrutiny

– EBS. Een ingefluisterde website geeft aan, dat Rabindernath een fooitje van 15 x SRD 35.000,— exclusief alle extra’s en voordeeltjes zal mogen ontvangen, over 15 maanden die hij in de energiemonopolist mag doorbrengen. Politieke benoemingen, betalen uitstekend in parastatalen.

– Suïcidaal. Dat de ‘middle man’ in de war is/was en nogal overmoedig zaken wenst te benaderen, wist men genoegzaam al. Maar dat Dew Baboeram ook nog redelijk suïcidaal door het leven wil(-de) gaan en daarbij de Holocaust meeneemt of wenst te bespreken dan wel het ‘voortbestaan/bestaansrecht’ van Israel ter discussie stelt…, kan alleen maar een nadrukkelijker interesse van regionale Mossad-agentschappen hier en overzee opwekken. ‘Ledigheid is gerede, des duivels oorkussentje’. Zien wat hiervan weer komt. Afgelopen weekeinde was er al vanuit Trinidad & Tobago, een uitzending van ‘the Ministry of Prophecy’ gerelayeerd richting Suriname, waarbij de geschiedenis en het ontstaan van de staat Israel op een geheel ander en nadrukkelijker wijze werd neergezet dan het meer armoedige verhaal, wat Baboeram zijn lezertjes wil doen voorhouden/geloven. Gevaarlijke troep. Dew vs. ‘The Prophecy’. https://history.state.gov/milestones/1945-1952/creation-israel

– Kries. ‘San ye du nanga wi Kries?’ “A no mi, yere skatje”. Er wordt verteld, dat er deze week schaarste zal zijn aan ‘uien’ en ‘aardappelen’. De voeding zal dan weer ‘flauw flauw’ moeten worden genuttigd. Met de complimenten van? Inderdaad…, ‘a no mi’.

– Crashes. Crashes van vliegtuigen, auto’s en dan ook nog zoveel huisbranden meer. Het jaar 2016 lijkt al in de eerste twee weken, de een na de andere ramp te hebben opgewacht.

– Geldvolumen. Zolang er teveel geldmiddelen in omloop zijn, door overdaad aan krankzinniger salarisuitkeringen, ongebreidelde betalingen aan ‘fictieve leveranciers’ van een overheid en oncontroleerbare geldschepping, is er een geprolongeerd groot probleem. ‘Grat hari’ diefstallen van het staats-/volksvermogen en er dan repeterend consumptief wordt doorbesteed, zal een nog destructiever trend doen continueren. Koopt men constant importgoederen, dan zal dat het te vervangen volume…, m.n. de vraag naar valuta eenheden alleen maar doen stijgen. Zolang er een overdaad aan geldmiddelen circuleert en geldhoeveelheden niet wordt afgeroomd, zal de economie ‘oververhit’ belast worden met het ‘één na het ander monetair echec’. Zolang de politiek zich inlaat met gestructureerde zaken van de Centrale Bank, geld opeist en de controle mechanismen niet worden gerespecteerd of keer op keer gepasseerd/-desavoueerd, zal het land in de financieel-monetaire problemen blijven bungelen.

– Levensgevaarlijk. Dat cambios de rol van de traditionele handelsbanken, de primaire vertrouwenspartners, hebben overgenomen en men nu de Surinaamse Postspaarbank (SPSB) als een soort surrogaat ‘Centrale Bank’ wil gaan inzetten, met duur aan te kopen valuta-eenheden, kan alleen maar chaotischer en minder controleerbaar effect sorteren. Niemand kan helder vertellen, met welke US-dollars en Euro’s de SPSB zal gaan opereren, richting de door Bailal geselecteerde grootondernemingen en willekeurig bepaalde wisselkoersen. Rommel in de maak. Nog hogere koersen in het verschiet en nog meer ‘wissele wissele’ verrijkingstoestanden van wie wel iets heeft en geaccelereerde verarming van wie helemaal niets had. De klucht die Amzad Abdoel en Andre Misiekaba opvoerden ter bescherming van hun NDP-collegae en -platform, heeft hoegenaamd geen enkel nut weten te sorteren. Enkel en alleen, dat de samenleving de gelegenheid kreeg ‘geloof en vertrouwen’, in de huidige regering en aanhang/ondersteuners, voor eens en voor altijd op te zeggen. Zolang de geldschepping, dat is de inflatieverwekkende stroom gelden, vanuit de Centrale Bank naar de Overheid toe, niet diep wordt ingevroren en de Centrale Bank politiek vrij wordt gemaakt en gehouden, valt de Staat steeds dieper in de definitiever afgrond. Maar misschien willen sommige mensen dat weer wél. Overwegende, theorieën van de verschroeide aarde. Lees dat nog maar eens na en trek de parallellen. Vervolgens de onvermijdbare conclusie. Een eerdere waarschuwing is reeds lang geleden, vanuit deze hoek gelanceerd en vrijblijvend weggegeven. 1. ‘Na ons de zondvloed’. 2. ‘A failed state…’. En dus 3? ‘De tactiek van de verschroeide aarde…’, is een militaire tactiek, waarbij in een gebied, dat aan de vijand moet worden opgegeven, alle zaken van militaire of economische waarde, zoals bruggen, spoor- en telegraaflijnen, industrie en landbouwgebieden, vernietigd of weggehaald worden. Door de vijand deze zaken te ontzeggen worden zijn logistieke aanvoerlijnen steeds langer en zwaarder belast. De vijand moet zich meer inspanningen getroosten, terwijl de gebiedswinst economisch en militair gezien van geringe betekenis is. In vroegere tijden waren bovendien de mogelijkheden tot bevoorrading beperkt omdat er immers nog geen vliegtuigen, auto’s en goede wegen waren, en moesten invallende legers wel ‘…van het land…’ leven. Wanneer dit land vervolgens niets opbracht, kreeg een leger al snel met voedselgebrek te kampen. Vooral wanneer er voldoende achterland is, zoals in Rusland, kan een dergelijke tactiek zeer effectief zijn. De bekendste voorbeelden van het relatief succesvol gebruik van deze tactiek, zijn dan ook afkomstig van het Russische verzet tegen de Franse (1812) en Duitse (1941-45) aanvallen. De tactiek is in principe defensief. Waardevolle zaken worden vernietigd of weggehaald…, waarna het gebied opgegeven wordt. Offensief gebruik van de tactiek is…, hoewel minder goed denkbaar…, ook mogelijk. Men kan bijvoorbeeld vijandelijk gebied binnenvallen, met slechts het doel alle waardevolle zaken te vernietigen of te stelen, waarna men zich terugtrekt…, voordat de vijand versterkingen oproept. Herkenbaar? Juist ja! In de jaren negentig van de vorige eeuw, werd door herkenbare actoren om beurten te Alliance geroepen: “Mi na gangster…”. En dan afsluitend: “Te we kom baka na ini makti…, we klari na moni baka…”. ‘A no mi…, yere. A no mi’.

Justitia Pietas Fides MMCMLXV