Honden zijn in Suriname haast niet weg te denken uit het straatbeeld. Het zijn er zoveel dat het een reëel probleem vormt. “De afgelopen tien tot twintig jaar is het aantal wel afgenomen,” zegt Ylona Engel Putter, bestuurslid van Stichting Dierenbescherming Suriname, “maar er is nog veel werk te doen.” Ondanks een aantal positieve ontwikkelingen die zich voordoen, vormen de straathonden nog steeds een groot probleem. Niet alleen voor de mensen, maar vooral ook voor de dieren zelf.  De honden worden nauwelijks verzorgd en de voortplanting gaat ontzettend snel. De dierenbescherming heeft daarom onder andere elk jaar een groot sterilisatieproject, en een aantal kleinere projecten. Ook geeft de stichting voorlichting. “Alleen het werk van de dierenbescherming is niet genoeg. De oplossing moet ook van de mensen zelf komen. Mensen moeten gaan inzien dat ze zelf iets kunnen doen en wat ze kunnen doen om de situatie te verbeteren”, zegt Engel Putter.

In ons land hebben mensen over het algemeen redelijk wat afstand tot hun honden. Dit ligt volgens Engel Putter ook voor een deel aan de culturele achtergrond.

Het is van huis uit altijd zo geweest, dus dan blijft het vaak ook zo.

Wat voor veel mensen daarom belangrijk is om te weten, is dat dieren ook rechten hebben. “Steriliseren van de dieren is heel belangrijk, omdat de voortplanting dan minder snel gaat. Als elke straathond gemiddeld twee keer per jaar een nestje krijgt van zes puppy’s, gaat het heel snel. Vooral omdat die puppy’s ook weer puppy’s krijgen”, legt Engel Putter uit.

Met de voorlichting focust de dierenbescherming zich dan ook vooral op het steriliseren. Daarnaast verzorgen ze ook educatie en algemene voorlichting. Er zijn wel positieve ontwikkelingen zichtbaar in de afgelopen jaren. Zo wordt de welvaartssituatie van mensen langzaam beter, waardoor ze hun honden beter kunnen verzorgen. Het crematorium van de dierenbescherming wordt ook regelmatig bezocht door eigenaren die hun hond willen laten cremeren. Het is vaak een geldkwestie bij het verzorgen van dieren. Mensen die echt geen geld hebben voor een hond, nemen er vaak ook geen, en mensen die er genoeg geld voor hebben, kunnen het dier ook verzorgen. Het probleem ligt volgens Engel Putter daartussen. Mensen die wel geld hebben om een hond aan te schaffen, maar geen geld hebben om het dier te verzorgen. De meeste straathonden zijn volgens haar dan ook te vinden in de ‘tussenwijken’. De stichting pleit volgens Engel Putter ook al heel lang voor een wet dierenwelzijn, en die zit er eindelijk aan te komen. Ze kan nog niet zeggen wanneer, maar de wet kan er snel komen.