– Chaos. “Nog vijf!”. ‘Ma yu no habi dem sma…, fu klar ing yere mi boi’. In Suriname worden ze uit hun ‘cocon’ gelokt om na enige tijd een trap tussen de pitten te krijgen, ware het ook niet zo, ernstig gecriminaliseerd te geraken. “Is jouw schuld, dat SLM geen geld maakte…, hor!’. Daarom ‘lieve mensen…’, blijf op koers en zorg ervoor niet geïnvolveerd en dan vervolgens door Andreetje, gefileerd te geraken. Ook nog in een tijd, dat Rabindernath energie mag gaan verkopen en een summum aan management kwaliteiten had en nog heeft? Zo erg veel dat hij in Dordrecht niet eens wist te managen of hij Nederlander was en/of voor de onderwereld ‘familieklusjes’ opknapte. ‘A no mi…, mi no bing sabi dem sani dati yere…’. “Het land heeft je nodig…”. De meest afgezaagde smoes van deze eeuw en de reeds vijftien jaren vergane. En toch dreigt men er keer op keer voor te vallen en in te tuinen, daarbij niet in de gaten hebbend, dat men je maar voor een enkele grap wil gebruiken of durft inzetten. Je goede naam en eer op het spel zet. Je voor het leven besmet geraakt. Je naam te pas en te onpas, op een discutabel podium wordt gekraaid. Een onbevestigd gerucht inmiddels…, dat de directeur van de allergrootste bank in Suriname en voorzitter van de Bankiersvereniging, de nieuwe ‘governor van de Centrale Bank van Suriname ‘zou moeten worden…’, omdat hij zo betamelijk goed kan opschieten met Gilmore Hoefdraad? Wordt zoals zoveel meer zaken sinds 2010 terug, op juister plek en poten gezet. Sigmund Proeve zegt helemaal niet beschikbaar te zijn, een volle baan te hebben en was ook niet gediend van dolle mediagein. Hij heeft een baan en is nauwelijks nog in overleg geweest met de compleet verbaasde werkgever? Ook niet met de raad van commissarissen, aandeelhoudersvergadering en de vertrouwengevende spaarders van de bank? Zou ‘zonde’ zijn, als Proeve uiteindelijk door een ‘mediaomissie’ zou weigeren? De samenleving heeft een ‘medepuinruimende governor’ nodig? Bovendien mag men aannemen, dat Proeve de schade die De Surinaamsche Bank hoegenaamd leed, door een andersoortige gein, namelijk de ‘credit card fraude’ —geïnstigeerd door ene Van O.— inmiddels tezamen met het hele gezin in Florida omkwam, deze corrigeert en naar tevredenheid van zijn broodheren, solvabel uitruimt. Mogen allen zien wat het uiteindelijk wordt.

– SLM. Eenzelfde gein, doet zich voor bij de SLM. Daar wordt zonder aannemelijke onderbouwing, eerstens een raad van commissarissen met een ‘…top award cateringkok…’ aangevuld en daarna een totaal directieteam de wacht aangezegd. Ze hebben een China-Airbus 340-313 in de woestijn gekocht…? Ook hier weer, weet noch niemand van het afgedankte bestuurscollege of de directieklavieren, heel precies wat er eigenlijk aan de hand is. Kan ook nog wel, dat bij de huidige SLM, de onvermogend bedachte en onverstandig geuite zaakjes, allemaal worden teruggefloten. Zien wat vliegt en wat helemaal niet van de grond hoeft komen.

– Telesur. Misschien dat daarbij wel de technische evolutie, uiteindelijk als solvabel middel positief mag gaan meespelen en het absurde, steeds meer arrogant aangestuurde —in bijvoorbeeld het inkoop- en verkoopbeleid— plek maakt…, voor ratio en gemeenschappelijke voordeelpakketten. Naar de leveranciers van rollend materieel toe; naar de providors in partnerschap rond de viberkabels uit het oosten/noorden/westen; naar de clientèle in het algemeen; naar de werkers; naar de vakinstituties; naar de werkmaatschappijen die ‘blokjesvorming’ —op het ‘verkochte televisiebeeld bij abonnement’— wijselijk meer gewoonte dan uitzondering wisten/weten te maken en aangesproten lulkoek die de samenleving ook nog hinderlijk werd doorverkocht. ‘A no mi yere bro, na dem Antillen-man, beja…’. Dat een directiekoppel meer de onafhankelijkheid dan ‘een eeneiig gedoe’ uitstraalt en aangezet technisch vernuft mocht en bij verweer mag gaan tonen. Dat nepotisme ver uit de buurt van telecommunicatie mag huizen en achterlijk gebleven/-bleken partijpolitiek, beiden door de eerstvolgend opengewaaide deur, per definitie worden weggetrapt. Dat carrièrebescherming op basis van technisch vernuft en gespeend van vriendschapswaan, uiteindelijk toch nog beschermd geraakt. En tot slot een aantal hoogbejaarde eikels, hun onbeschofte gedragingen elders mogen botvieren, met de opmerking ‘de juister voor hen ingerichte drankgelagen…’, éénvoetig slingerend op mogen te zoeken. Want het moet in SU nu ook terdege afgelopen zijn, dat onder invloed van spiritueler zaakjes de meer fundamentele en dus gezonder besluiten kunnen worden genomen. ‘Simple comme bonjour, n’est ce pas’. Een directie…, door spot aangedreven en elk voor zich eerder op de snufferd gaat, dan een die technisch en managementwijs op niveau werd/is gekneed. Ook nog aangekleed en genoegzaam weet/detecteert, wat er van malversaties mag/kan komen aanwaaien, hor! Wie dat niet weet of tijdig ziet, zal op de glijbaan van ‘het niets’ moeten blijven fibrilleren. ‘Trafassi no sa mang de, skatje!’.

– Zielig. Inplaats van bij het gezin op de bank te zitten en gezellig iets te doen in een najaarspose, stond men daar verloren en uren in de rij, bij een betaalloket van de Ma Retraite Mall. Om uiteindelijk toch ook nog de door boeven geïnfecteerde verspilbedrijven van de overheid, hun belachelijk aandoende rekeningen te voldoen. Een man die uit een verre jeugdbekendheid blijkt, maakt de grap: ‘…nog vijf…!’. Aangevuld met: ‘…moet je zien hoe ze erbij staan…, allemaal de eigen schuld om op de verkeerde politieke organisaties te stemmen…’. Met te zeggen, dat ‘…ze door NDP/DOE/BEP zijn misleid…’, kun jeje ook nog de toorn van de aangesprokene op de hals halen. ‘Wat vo…, ze zijn misleid…?’. Ze hebben het zelf gedaan. Hebben de stemkaart in ontvangst genomen en hebben het huis verlaten om met hart en ernstig misleide ziel, te gaan stemmen op de recidive die ze al zolang voor de gek houden…’. “Sortu misleiding, no mek mi hati bron, yere…’. “Moet je ze zien…, als makke schaapjes gaan ze bij honderden de rekeningen in groter angst voor 2016 betalen…”. Inderdaad is de tientallenmeters lange rij, door de eerste en een deel van de tweede daaropvolgende gang knap opvolgend gevuld. In twee richtingen aanschouwd, met behoeftige mensen die je niet durven aankijken en van ellende hun zuurgeraakte ‘bonusgelden’, zonder hoorbaar protest bij het nog hebben van een baantje, inleveren om met ‘oud en nieuw’, jaargetijde 2015/’16, een beetje licht in huis en buiten in de tuin te hebben. Om andere dieven en gestructureerde schorrie morrie weg te houden, als je even bij ‘tante Sjane’ een glaasje prik mag gaan drinken. Even, maar. Overal hetzelfde. Makke schaapjes die in Januari 2016 niets meer zullen hebben, anders dan de stroomstoringen van die andere Marcel uit Brabant en het vuile water, dat Marlon nu mag gaan reinigen. Panorama’s in SU? Niet anders dan wat men kan tegenkomen. Wat men ook hinderlijk kan/mag zien, waarnemen of tegenkomen, zijn die ‘bra dyari’ allochtone mensen uit Holland die eigenlijk nergens meer bijhoren. In hun shorts en op lederen slipperschoenen, welke komen vertellen, dat het hier een puinhoop is, bij de data-invoer/genoegens van telecommunicatie providors en dat Tele-G ze heeft opgelicht en daarom maar naar Digicel gaan. Ach ach ach, dat soortement van ‘abuse’ kent de originele “Suri”. En mag de rasechte Surinamer ook wel vernemen van die ontheemde man in een korte broek. Lichtelijk een rasta op de kop en een blond druifje die om hem heen fladdert en binnen bereik dartelt. Zo is het dezer dagen lustiger, aan de vooravond van ‘de pagarra evenementen enzo’, waarbij de Fransen in hun laatste BMW, Mercedes Benz of anders ook hun oneigenlijke ‘rijkdom’ komen flashen. Met een kleine meid in de auto…, zoals toen River Club bij de oostelijke buren opgang had en ook maakte. En dan hier en daar ook nog een Brits Guyanees vervoerskenteken. Wel weer uitkijken geblazen om niet door een onverzekerde vreemdeling, ‘gladiaal en kaal’ te worden aangereden. Want die heb je ook nog. In huurauto’s volgaarne afgestaan. Dus? Een veilig overgangsweekeinde toegewenst. Dat is wat er aan wens overblijft, te midden van politieke misleiding, de kortstondig lustige verademing van de passant “Kenny – B” en daaropvolgend herontdekt, de dagelijkse beslommeringen en het groter stuk verdriet. “A no mi yere, na dem man san mi po ti en san mi e go jagi, no no de! Pe a moni de, a no mi habi ing yere…! Mi no du neks fout. Bika mi na vriendje, fu ala sma. Pina wan, moni wan, dragi man, dopa man, ala man di lobi mi, yere…!!! Dew mi lobi ook tu. Mi taigi ing…, mi lobi yu yere Dew. Aaai, no wan exempre mi ne fergiti yere! Mi lobi ala sma’. “Soso lobi…, nog vijf…, neks no fout…, op naar de vijf voor een US-dalla…”. Wat een land, wat een geloofsinjecties, toch!? ‘Nog vijf…!’. Staatsolie vergeten? Helemaal niet. Strategisch nooit alle fileermessen gelijk slijpen of kruidnageltjes verschieten…, hor! ‘Mek dem kom…, wi e wakti dem. Neks no fout!’.

– Erelid. Een website geeft een uitsmijtertje: ‘Minister van Justitie & Politie (JusPol) is op de jaarafsluiting van het Korps Politie Suriname, erelid van de Surinaamse Politiebond geworden. Het bijzondere lidmaatschap is haar aangeboden, omdat zij er werk van gaat maken, dat de politie en het leger uit het ‘fisosysteem’ gehaald worden en een aparte bezoldiging krijgen. De benoeming is namens het bondsbestuur gedaan door voorzitter…’ Tot zover de geparenteerde website. Wanneer zorgt de MinJusPol er als rechts- en wetshandhaver eigenlijk wel afdoend voor…, dat er geen onbestrafte moordenaars meer mogen/kunnen rondlopen in Suriname en zich bij jaareinden, onbeschaamd mengen tussen de vermoedende en nietsvermoedende feestvierders? Wanneer…? Juist ja! ‘Niemals, habe ich das politische Gericht installiert oder erkannt…’. ‘Also…, gar auch nicht im Frage!’.

Justitia Pietas Fides MMCMXLVIX