Bouwen aan de Wilde Kust

Deze nieuwe publicatie vormt een uniek document in de geschiedschrijving over de inrichting en infrastructuur binnen het grondgebied van Suriname in de periode 1683-1945.

Niet eerder verscheen er een boek dat zich zo exclusief op dit onderwerp richtte. Dat maakt dit boek uniek en niet alleen relevant voor geïnteresseerden in Suriname en Nederland, maar ook voor het technisch, sociaal, geografisch en geschiedkundig onderwijs.

Infrastructuur is een belangrijk deel van het Surinaamse cultuurlandschap. Zeker in de kustvlakte is de oorspronkelijke toestand door menselijk ingrijpen drastisch gewijzigd. Overal zijn meer en minder indrukwekkende weg- en waterbouwkundige werken te zien. Of niet meer te zien, want veel is ook weer verdwenen. Suriname ziet er niet meer zo uit als in 1680. Dat komt vooral door de fysieke infrastructuur die sindsdien is aangelegd. De aanleg daarvan is bepalend geweest voor waar mensen nu wonen en werken, en hoe ze zich verplaatsen. En eigenlijk ook voor het feit dat er bewoners zijn, want zonder plantages waren er geen slaven en contractarbeiders aangevoerd uit Afrika en Azië.

Het boek beschrijft het ontwerp en de aanleg van deze infrastructuur tot 1945: plantages, kanalen, polders, wegen, bruggen, sluizen en spoorlijnen. Daarnaast beschrijft het ook de vele plannen voor wegen, spoorlijnen en kanalen die niet gerealiseerd zijn. Ook wordt aandacht besteed aan personen die een belangrijke rol hebben gespeeld bij het tot stand komen van deze werken en aan de institutionele aspecten, met name binnen welke politieke en bestuurlijke context deze werken werden gerealiseerd. `Bouwen aan de Wilde Kust’ telt 335 pagina’s met gekleurde illustraties, meet 205 x 285cm en beschikt over een geplastificeerde hard cover.

Vanaf zaterdag is het boek verkrijgbaar in Boekhandel VACO aan de Domineestraat.

Over de auteurs

Hillebrand Ehrenburg en Marcel Meyer kennen elkaar sinds 1982. Hun eerste contact kwam tot stand tijdens de voorbereidingen van het internationale congres ‘Polders of the World’ in Lelystad (Nederland). Marcel Meyer was door de organisatie uitgenodigd om op dat congres een keynote speech te houden over polders in Suriname. Voor het eerst werd internationaal aandacht gevraagd voor het feit dat de Surinaamse laaglandplantages polders waren. Hillebrand Ehrenburg was als pas afgestudeerde vanuit de vakgroep Polderinrichting van de Technische Universiteit Delft bij de organisatie van het congres betrokken. Sindsdien hebben ze veel samengewerkt en altijd nauw contact gehouden.

Auteur ir. Hillebrand Ehrenburg (1957) heeft Civiele Techniek gestudeerd aan de TU Delft. Zijn eerste ervaring in Suriname was in 1982 als medeorganisator en co-redacteur van de Proceedings van het Furoris Congres. Hij heeft van 1983 tot 1986 in Suriname gewerkt bij het ministerie van Openbare Werken als hoofd van de Sectie Ontwaterings-werken. Sindsdien is hij als consultant, project manager en manager bij een groot internationaal ingenieursbureau betrokken bij vele civiele en milieuprojecten in Nederland, Suriname, Europa en Azië. In de jaren negentig was hij als extern begeleider en adviseur betrokken bij verschillende projectgroepen van de TU Delft die een afstudeerproject in Suriname deden. Sinds 2015 is hij freelance consultant.

Initiatiefnemer en co-auteur ir. Marcel Meyer (1944) is eveneens Delfts civiel ingenieur en vanaf 1968 (mede-) eigenaar van civieltechnisch adviesbureau SUNECON in Suriname. Hoewel hij niet meer de dagelijkse leiding heeft, is hij nog steeds actief binnen het ingenieursbureau. Daarnaast vervulde hij vele nevenfuncties. Zo is hij decennialang docent geweest aan de Universiteit van Suriname. Ook had hij jarenlang een nauwe band met de TU Delft, waar hij regelmatig lezingen gaf over civiele techniek in de tropen en in Suriname in het bijzonder. Hij heeft ook in Guyana projecten gerealiseerd en lezingen aan de universiteit verzorgd. Hij heeft vele technische en historische studies van binnen- en buitenlandse studenten en experts begeleid. Zijn brede interesse in de civieltechniek blijkt ook uit zijn voorzitterschap van de Suriname Road Association (SRA), die is aangesloten bij de IRF (International Road Federation), en uit zijn lidmaatschap van de USCID (United States Commission for Irrigation and Drainage).

Samengesteld door de auteurs:

Hillebrand Ehrenburg en Marcel Meyer.

More
articles