Er is momenteel een tekort aan bepaalde medicamenten in Suriname. Artsen worden weleens daarmee geconfronteerd door patiënten die terugkomen met recepten, maar die schrijven dan vaak alternatieve middelen voor met dezelfde werking. Dat zegt de voorzitter van de apothekersvereniging, Irvin Jong A Liem. Het tekort strekt zich uit over overheids- en particuliere apotheken. Jong A Liem zegt dat dit probleem vorig jaar een punt van zorg was in de gezondheidszorg en dat het probleem besproken is tijdens een groot seminar met diverse actoren in de gezondheidszorg in 2014. Het seminar werd uiteindelijk afgesloten met hoopgevende aanbevelingen. Echter is de situatie nu, een jaar later onveranderd. Er heerst nog steeds een tekort aan medicamenten. Patrick Pengel, minister van Volksgezondheid, is ook op de hoogte van het tekort. Hij zegt dat bij de Bedrijven Geneesmiddelen Voorziening Suriname (BGVS), voor dit jaar iets meer dan 85% van de medicijnen die in haar geneeskundige klapper is opgenomen, voorradig is. Dit wil zeggen dat 15% van de medicijnen soms niet in voorraad is. Directeur Ingrid May en onderdirecteur Wilfred Baalraadjsing van de BGVS, vertellen aan De West dat er ongeveer 420 geneesmiddelen in verschillende vormen en sterktes in de klapper voorkomen. De BGVS stelt zich als hofleverancier van medicijnen ten doel om alle 420 geneesmiddelen altijd in voorraad te hebben, omdat er op die manier gezorgd wordt voor de optimale voorziening van geneesmiddelen. Dat is overigens ook een taak van het bedrijf. In de praktijk, lukt het niet altijd om alle medicijnen in huis te hebben. Volgens Baalraadjsingh zijn hier verschillende redenen voor. Zo is BGVS niet de enige importeur en afzetter van medicamenten bij de apotheken, drugstores, ziekenhuizen en andere instellingen.
De totale markt kent ruim 15 particulieren die ook medicijnen importeren en afzetten. Sinds 1998 is er liberalisatie waardoor de BGVS zo’n 60% – 70% van de markt voor zijn rekening heeft en de particulieren de rest. Het nadeel daarvan is volgens directeur May dat er geen afspraken zijn over wie wat doet, omdat het ook om een concurrentiestrijd voor inkomsten gaat. Dit brengt met zich mee dat het kan voorkomen dat geen enkele importeur een bepaald middel in voorraad heeft, met als gevolg dat de apotheken dit medicament niet kunnen inkopen. Er moet dus een betere afstemming komen tussen de verschillende importeurs, zodat de patiënten niet gedupeerd worden.
Baalraadjsing zegt verder dat er wel sprake is van samenwerking tussen de BGVS en de particuliere importeurs maar om het tekort van medicijnen in apotheken of elders te voorkomen dient de samenwerking beter te zijn. Het tekort wordt tevens gevoed door administratieve onvolkomenheden bij de instellingen. Hij wijst erop, dat de apotheken altijd op de hoogte zouden moeten zijn, welke medicijnen het meest over de toonbanken gaan en welke niet. Aan de hand daarvan alleen al zouden ze tijdig medicijnen kunnen inkomen, voordat de voorraden opraken.
door Ivan Summerville
