– Zuid zuid. “Sul Sul”. ‘Solamente el Sul, navegante aéreo…, segour segour. Solamente el Sul!’. Dat dacht de president van Ecuador, volgens zeggen en schrijven ook. ‘Lets go south south…, Zanderij!’. Volgens een ochtendblad werden het staatshoofd van Ecuador en/of zijn delegatieleden zodanig behandeld, door de ‘super professionals’ van Suriname c.s., dat deze eerbare geloofsgenoot besloot —na inlichting aan een kabinet’s piefje— zijn ‘occasionele vervoerslimousine’ richting Zanderij te verkassen. Na enthousiast de zaal onder applaus te zijn binnengetreden, had hij het al gauw gehad met navolgende logistiek, structuren van ontvangsten en begeleiding. ‘Wegwezen werd/was/is de order…, tezamen met zijn Minister van Buitenlandse Zaken. Als het allemaal waar is, wat in een ochtendblad ‘hard copy’ staat en op het internet wordt aangemeld, had SU toen maar twee staatshoofden op bezoek. Obiang met de gouden sleutel en ook al geen ontvangstgecommitteerde op niveau toen die uit Afrika landde. En dan Granger uit Georgetown als gelukzaliger restmus. Eigenlijk zou op deze zaken, niet eens een welwillend commentaar moeten worden losgelaten. Je kan het of je kan echter het helemaal niet! http://www.dwtonline.com/laatste-nieuws/2015/08/14/president-ecuador-ontevreden-over-behandeling-bij-inauguratie/

– Vier. Niet minder dan vier mensen zaten in een ‘fire trap’ op Flora en kwamen daarbij gruwelijk om het leven. Surinamers in rouw.

– ‘Hebi naki’. Regressie, depressie en onvoorwaardelijke repressies in de pijplijn, met complimenten aan het Volk van Suriname. Dat mag men lezen uit de verschillende introducties die de nieuwe bewindvoerders op divergente departementen hebben geuit. Leek wel of men collectief met het verkeerde been uit bed was gestapt. Belfor diende meteen van repliek. Van orde op zaken stellen tot en met…, dat men een andere werkgever/-vloer, kon gaan opzoeken? Zakelijke tariefsverhogingen van de nutsvoorzieningfaciliteiten? Een mond vol om aan te melden, dat de huidige regering nog dieper zal tasten in de buidel van de werkende klasse en de niet werkende klasse van paupers. Wat al uit de staatskas werd (kaal-)geplukt, gaat men nu ‘tachtigerjaren styling’ via tarieven van nutsbedrijven, brandstofverhogingen en fiscale ingrepen zoeken en totaal vernietigend effectueren. Als dat allemaal verkeerd begrepen wordt, mag het lumineuzer deel aan bestuurskundigen komen corrigeren. Corruptieaanpak? Zien is geloven. Te beginnen aan de HD Benjaminstraat en de vluchtroutes naar Matapi en dergelijk strategischer ‘outposts’. Even toch nog een prangend vraagje. Hoeveel moet de Staat aan gerechtelijk opgelegde borgsommen —in totaliteit en exclusief de werkelijke schuld— aan particulieren uitbetalen? Meer dan een half miljard, wordt het gerucht. Hoever is de nationale en internationale schuld opgelopen? Voor de grap nog een heel klein vraagje: ‘…hoeveel moeten alleen al de communicatieconcessionarissen van de Staat ontvangen, aan nog steeds niet uitbetaalde rekeningen…?’. “For the record…”, werd bekendgemaakt, dat de ALCOA en de Staat Suriname niet tot een vergelijk zijn gekomen en de ‘deadline’ voor de zoveelste maal is overschreden. Als men het woord ‘dead’ verdisconteerd in het taalgebruik cq. het vocabulaire, weet men dat geïmpregneerde komedianten…, eigenlijk nog in infuusfasen rondwaren.

– CUBA. Bij alle ongunstige berichten uit Haïti en Suriname die de wereld vandaag de dag ingaan, mag men de hoop van het Cubaanse Volk op dit ‘westelijk halfrond’, de dato 14 Augustus 2015, gerust nader aanschouwen en beschouwen. ‘Castro / Obama relaciones’. En in Paramaribo wordt met kreten uit de jaren zestig en zeventig, nog steeds ‘zuid zuid’ geijld. Terwijl China devalueert en de USA waarschuwt, dat absoluut niet te doen? Definitiever zaken nemen vaart en dus: ‘Harvey…, take a stiff hike and never show yr disruptive face or politics again! Changes have to come…, manana por la manana’. Wat heeft Parijs…, vandaag te melden? Inderdaad: http://www.france24.com/en/20150814-pictures-half-century-strained-usa-cuba-relations-obama-castro “Cuando sali de Cuba…” -https://www.youtube.com/watch?v=_tdddmIvXbQ http://lyricstranslate.com/nl/cuando-sal%C3%AD-de-cuba-when-i-left-cuba.html

– Baboeram. De internationaal aangevoerde ‘name dropper’, voegde nog eens twee namen aan het draagvlakarsenaal. Breeveld van ‘du no du’ en ‘defacto’ de partijloze recidivist Sapoen. De meest betrouwbare entiteiten, in het hedendaags politieke spectrum. Nochtans te feliciteren…, met een uiterst twijfelachtige matrixverzameling. Overigens, zijn de media die zich bedienen van de naam ‘Hira’ nogal altijd minzaam buiten de orde geleid of gevallen. De juridisch aanspreekbare duiding van het verdachte importfenomeen, is niets anders dan Dew Baboeram. Aan een ‘nom de guerre’ bij uiterts serieuzer zaak, heeft men in het gemangelde Sranan nou eenmaal een broertje dood. https://nl.wikipedia.org/wiki/Pseudoniem Overigens, hoefde men echt niet ‘33 jaren plus’ op de eindoordeelvorming van ene Videla of zijn collega-moordenaars, te hoeven wachten. Die gingen met z’n allen veel eerder en door de rechtsstaat gedwongen, het groene laken gezapig opzoeken. Een gelegenheidsaspect, wat de vermoorde slachtoffers van 08 December 1982…, ‘bij de gelegenheidsgebeurtenis’ bepaald wel dan weer niet werd geboden. Overwegende, de overlevingsbult van uitgevoerd misdrijf tegen het ‘universeel recht op leven’, middels gruwelijker massamoord.

– Weerspiegeling. Inderdaad heeft dus die Somohardjo maar weinig mensen, in het kabinet van de ‘Bouterse regering Numero II’, kunnen ontdekken die op hem lijken. Maar misschien was Somohardjo vergeten, dat door een verraderlijk georganiseerd “gen”, er soms vanaf de jaren veertig en vijftig “wippologische dinges” gebeuren, die niet meewerken aan het puur Surinamer zijn. Het mes snijdt namelijk weer aan twee kanten. Begin de Pertjaja Luhur van dat “verderfelijke gen” te zuiveren en niet voorbarig te ijlen over het feit, dat er te weinig mensen in de regering zitten die op ‘ de Jowito Somo met de Rode Jas’ gelijken. Gewraakte weerspiegelingen Ao.2015, beginnen nog steeds aan de basis van wel of niet racistisch of etnisch langdurig verstoorde organisaties. En daar zou Somo bij goed verstand en fatsoen verkerend, toch wel achter moeten zijn gekomen. Somo moet gewoon gaan werken aan een niet twijfelachtige ‘dogla-orga’ en geen gekke dinges zeggen. ‘Spiegeltje spiegeltje aan de wand wie ook nog lijkt op Somo, hoort uiteindelijk wel in een puur Surinaams verband’.

– Aruba. De op Aruba geboren Nederlander Frank Wijngaarde, zou bij leven en indien niet op 08 December 1982 te zijn vermoord, door reeds geïdentificeerd en gedagvaard dadervolk…, vandaag de dag zijn ‘76 e. verjaardag’ hebben kunnen vieren. De vraag blijft weer staan, wat er zou hebben plaatsgevonden als Frank Wijngaarde een US-citizen was geweest en geen Nederlands staatsburger, op het ultieme moment, dat hij werd gefolterd en door moordenaarsvuur, met zogeheten staatswapens, om het leven werd gebracht. Daar mag ook Den Haag, wat geprolongeerd de munitie/wapens aanleverde —in Februari/Maart 1982 nog door tussenkomst van militair attaché Bas van Tussenbroek— nog het scheidend en kwijtend antwoord op/over afgeven. Nog even iets meer dan 55 jaar: ‘…de zogeheten gesloten archiefstellingen…’.

– Beloftes/Toezeggingen. Inderdaad kun je niet beloven om mee te doen met een bijlegfeestje als je geen centen in je ‘puti’ hebt om dat zaakje te financieren. Zo zal men ook geen toezeggingen of beloftes zien om Carifesta voor te financieren. Want ook daar schijnt er een voormalig en hedendaags rekeningenprobleem te heersen. Of men heeft de leveranciers van de goederen en diensten van de laatste Carifesta in Suriname niet betaald, of men is zodanig tekeer gegaan, dat “skeer” een Suriname-delegatie niet op het podium, forum, platform of in defile zal mogen verwelkomen. Daarom ook geen beloftes, maar waarschuwende orders van regeringsleden Bouterse II. De ene bewindvoerder gaat in dat soortement aan enthousiasme, misschien verder dan een andere collega. Maakt allemaal niet uit. ‘If yu no habi moni, yu musu e fu tan na oso’. “No wan bijleg ne bijleg”. Maar hoe nu verder? Inderdaad regressie in de economie, depressie van de econgroei en uiteindelijk repressie van een opstandig Volk. Een politieke wetmatigheid die eerstens zal moeten worden beïnvloed door allerhande secundaire zaken. Zoals door de bedenkelijker import van een leugenbak uit Nederland. Of die nou Dew of iets anders heet…, de doelstellingen werden en zijn nu duidelijk. Afleidingsmanoeuvres door minder bekende omtrekkringbewegingen. Zolang men ze maar tijdig doorheeft, is er weinig of niets aan de hand. Alleen uitstel om het onstuitbare ‘Grond Zero’ nog te bereiken. ‘Het is niet te laat om de Surinaamse economie nog te redden…’. Zien is geloven?. ‘Time tells everything in time…!’. Maar lees minstens de krantenkoppen, ‘hard copy’ en op de ‘internetwebsites…’ van deze week. Want die zijn de ‘voorboden en geboden’ van wat allemaal nog mag komen.

– ‘Harvey eat yr heart out’. Bij de Amerikaanse ambassade in Cuba is vrijdagmiddag de Amerikaanse vlag gehesen. De ambassade werd meer dan 54 jaar geleden gesloten. Drie inmiddels gepensioneerde mariniers die de vlag op 1961 lieten zakken, hesen deze vrijdag weer. De Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken John Kerry sprak een menigte in Havana toe voordat de vlag werd gehesen. “We zijn hier verzameld omdat onze leiders hebben besloten niet langer gevangenen van de geschiedenis te zijn”, zei Kerry. “Meer dan een halve eeuw zijn de betrekkingen tussen de VS en Cuba bevroren geweest in het barnsteen van de Koude Oorlog”. Volgens Kerry is het tijd, dat de twee landen elkaar niet langer als vijanden, maar als buren gaan behandelen. Toch uitte hij kritiek op de Cubaanse politiek. “De inwoners van Cuba zouden het beste worden gediend door een oprechte democratie, waarbinnen mensen vrij zijn…, hun eigen leiders te kiezen”. Na afloop van de toespraak klonk het Cubaanse en US-Amerikaanse volkslied. Sinds 1945 bracht geen enkele Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken een bezoek aan Cuba. Vorig jaar haalden Cuba en de VS de banden aan. Het Amerikaanse handelsembargo tegen de Cuba is nog wel grotendeels van kracht. Tot zover de internationale berichtgeving. Officieren van het National Leger van Suriname in 1983 gelegerd in het oude Fort van Mariel – Cuba, mogen zich vandaag de dag in gemoedelijker sferen herinneren, dat zij geconfronteerd werden met het binnenrollen van doorgeladen Houwitsers. Het is en was toen 25 Oktober 1983. Ze kwamen uiteraard veilig terug naar Suriname. Eerder en op tijd overgebracht naar Nicaragua en door de SLM met spoed te zijn opgehaald. 25 Oktober 1983…? Lees toch maar nog even mee, waar het land Suriname de neus in stak en de neus tegen een steviger muur stootte. Maar men leert het nog steeds niet…, toch Harvey?! Juist ja! https://nl.wikipedia.org/wiki/Invasie_van_Grenada

– Hof van Justitie. De klacht van nabestaanden van de 08 December 1982 moorden, ingediend bij het Hof van Justitie, zal verder schriftelijk ‘in proces’ worden behandeld en afgehandeld. Zo werd door de jurist/raadsman van de nabestaanden verwoord. http://www.starnieuws.com/index.php/welcome/index/nieuwsitem/30717

Justitia Pietas Fides MMDCCCXXXVIII