-door Roy Bruce-
Terwijl de zoemer voor de laatste maal afgaat en de arbiters eveneens voor de laatste keer fluiten, rennen tientallen De Arend-fans dolblij het speelveld in de Ismay van Wilgen Sporthal op. Spelers van CLD begeven zich zo snel mogelijk van het veld, hun hoofden hangend en hun supporters teleur-gesteld achterlatend. Op de overigens niet passende tonen Kankantrie, in plaats van de toepasselijke “We are the champions” maken supporters, spelers en bestuursleden van De Arend vreugdedansen. Hun team is net voor het eerst sedert 1980 basketbalkampioen van Suriname geworden. Tijd voor een groot feest dus. “We gaan lang bezig zijn vandaag”, zegt bestuurslid Cycill Nijman, zoon van de bekende Surinaamse basketbalgoeroe Rudy Nijman. Volgens hem heeft inves-teren in en motiveren van de jeugd zich eindelijk ge-loond. “Het is loon naar hard werken”, zegt zowel Nijman als coach Wilfred Zeefuik en speler Bruce Zamuel. De laatstgenoemde die zich twee jaar geleden bij de ploeg uit Frimangron aansloot werd na de 61-57 zege uitgeroepen tot de MVP van de play-offs. “Maar ik zou het niet alleen kunnen
doen”, weet Bruce. “Een goed gevoel”, zegt hij over het kampioenschap dat te-vens zijn tweede titel is met twee verschillende ploegen behaald. In 1999 werd hij kampioen met De Schakel, vertrok na enkele jaren van “droogte” door tussenkomst van oud-De Schakel-speler Diego Chin A Sen naar de VS waar hij een paar jaar veel ervaring als basketballer opdeed. Bruce sloot zich na
terugkomst in Suriname aan bij Oase voor wie hij in de tweede klasse speelde en koos twee jaar geleden voor De Arend. Met deze ploeg liep hij in zijn eerste seizoen – vorig jaar – de na-competitie mis, maar dit jaar was het
raak. De Arend plaatste zich voor het eerst in 18 jaar voor de play-offs. In de eerste ronde werd meervoudig landskampioen en titelverdediger SCVU verslagen en behaalde De Arend voor de eerste keer in 25 jaar de eindstrijd om ‘s landstitel. En gisteravond was de cirkel rond: CLD werd geslachtofferd voor de eerste titel sedert 1980. Zamuel was op zijn hoede voor de tegenstander, die donderdag de seriestand inliep tot 1-2 nadat De Arend de eerste twee wedstrijden had gewonnen. “Met CLD moet je niet grappen, ze zijn altijd gefocused, maar we zijn ervoor gegaan en het resultaat ligt er”, aldus Zamuel.
Volgens Zeefuik had De Arend twee keuzes: fysiek spel met fysiek spelen beantwoorden of de bal naar binnen drukken. Hij koos voor het laatste. Zeefuik zegt dat de komst van Zamuel naar De Arend zeker van belang is geweest in het behalen van de titel. “Hij heeft zijn ervaring en kennis met ons gedeeld. We moesten onze speelstijl wel aanpassen en wennen aan wat hij ons gebracht heeft.” Tegelijk had De Arend volgens Zeefuik ook een ter-mijn van 15 jaar uitgezet waarbinnen de hoogste landstitel gewonnen moest worden. Het startte bij de jeugd, het resultaat is dat de kampioensploeg grotendeels bestaat uit spelers met een gemiddelde leeftijd van 20 jaar. Nijman beaamt dat De Arend lange tijd de kweekvijver van de basketbalbond is geweest. “Wij leidden op en andere ploegen werden kampioen met door ons opgeleide spelers”, zegt het bestuurslid van de kampioensclub. In het verleden zijn ex-De Arend spelers kampioen geworden met hun nieuwe ploegen, spelers zoals: Winston Bosk (met SCVU en CLD), Dwight Berkleef en Clifton Bendt met CLD, Romero Linger met Yellow Birds, Gilbert Seymonson en Sergio Panka met SCVU. Bij CLD was de teleurstelling groot, de ploeg die van 2000 tot 2005 kampioen is geweest, verloor de tweede finale op rij. Vorig jaar was SCVU met eveneens 3-1 de betere ploeg. Coach Lloyd Goed-schalk zegt dat zijn jongens goed hebben gespeeld, maar dat De Arend iets meer wilde. “We begonnen heel goed, maar dat gleed daarna steeds een beetje af.”
Goedschalk gaat er van uit dat het team bij elkaar blijft. CLD sloot de eerste fase af met 18-14 na een at-the-buzzer three-pointer van De Arends Xaviero Elburg. Na opnieuw een three-pointer bij De Arend, nu van Dancell Leter, ging De Arend met 29-28 naar de kleedkamers. De eindscore van de derde quarter was 42-38 voor De Arend. De grootste voorsprong van de latere kampioen was 51-42. De Arend ontving als kampioen een cheque ter waarde van SRD10.000,-