– Minder. Kandidaten die zich hadden gepresenteerd voor het lidmaatschap van De Nationale Assemblée en “minder” dan 1000 stemmen wisten te behalen, op welke lijstpositie dan ook, zouden uit goed fatsoen, politieke normen en waarden “niet…”, herhaal “niet…”, moeten bewilligen. Uit hoofde van enig innerlijke moraliteit en belevingsnorm niet nog eens proberen, zonder ‘voorkeurstemmen’ boven de 1000 te hebben behaald, ook nog te willen binnendringen. Men maakt zich ten opzichte van de kiezers dan evenwel nog belachelijker dan al eerder voorgekomen. Neem het voorbeeld van Sharman en men weet dan exact, dat je niet met 140 of 400 stemmen kunt komen, ten opzichte van 12.000 ‘plus’. Niet links van de zaal noch rechts van het midden te accepteren. Dat geldt in het geval van Kalloe ten opzichte van Ramdien in Nickerie, alsook Telgt versus Etnel of dan die NDP-gasten Hooghart/Gangaram Panday (“Le NDP-nouveau…”), als superopportunisten versus de hopeloos gemaakte positie van Enfield. Hoe gaat men er anders, met enige vorm aan goed fatsoen omheen kunnen? Juist ja! Het verstand op nul en glijmiddel op maximum. Hooghart vraagt waarom men niet op hem heeft gestemd? Heel gewoon, bro! Omdat een opportunist, dat absoluut niet verdient. En de mensen die plotseling vinden, dat Santokhi een probleem vormt…? Die hebben al 35 jaren lang, de blindheid op elk niveau van optisch gestoord zijn en cerebraal hardnekkig onvermogend blijken/-ven, nu nadrukkelijker dan ooit opgezocht. In plaats van een ‘modus vivendi’ te vinden om juist dat nationale probleem: – netjes, voor eens en voor altijd en volgens grondwettelijk verantwoordelijke eisen, normen en stellingen op te lossen…, vertelt men doodleuk met een stereotiep camouflageverhaal, dat Santokhi “het probleem” vormt. Neen lieve Surinamertjes, de gestelde daden van de NDP-voorzitter, vormen het allergrootste en indringendste probleem. Wie dat niet onderkent of kan onderkennen, hoort eigenlijk al langere tijd op een heel donker wolkgebeuren thuis. Maar ook dat weet men zelf wel charmerend te camoufleren. Panka geeft zijn huidige collega Tjin A Tsoi, een voorspelbare dolksteek in de rug? Een verduisterde geest kan daar alleen nog maar mee aankomen dansen en denken weg te kunnen komen. Inderdaad, heeft ook Tjin A Tsoi een duurzaam productief leven, in een bloeiend bedrijf verdisconteerd. Wat heeft Panka ooit in zijn actieve leven geproduceerd, dan enkel bekender aftandse theorieën, dat wat niet van hem is…, toe is te zeggen aan derde armlastige constituenten. Lekker toch? Over zijn op kosten van de samenleving reizen naar het buitenland en geen verslagen daaromtrent, te kunnen produceren (…), wat nou eigenlijk de ‘return of that investment’ was of is…, geeft alom al aan waarom uiteindelijk een gedegen “Artikel 8 – Cotonou”, geheel op plek en per GPS, op de schoenwreef van agendapunt “Amnestiepaskwil” werd gepresenteerd/-lanceerd. Lackin vervolgens een aantal terechtwijzende vingers, voor zijn neus zag zwaaien. ‘Trafassi no sa de ini na diplo-setwasi, dati…’. . Het is veel beter voor SU, dat al deze onvermogende mensen toch wel eens de gordijnen van hun spiegelbeeltenis en dus porum afdoen. ‘Huuuuuh! San dati, baya…? We frede fu tru!’. Eerlijkheidshalve mag toch wel stil worden gestaan, bij een andersoortig en niet minder ernstig fenomeen. Verschil in stemmen van niet minder dan 7000 voor de NPS, ten opzichte van 2010? Was het een Cobi/Greggie-effect, of is de illustere Venetiaan toch nog veel te vroeg opgestapt? Analyse, mensen, analyse…! Mosterd na de maaltijd…, mensen. Evaluatie! Triest eigenlijk. Maar als men terugleest…, wel weer voorspelbaar.

– Equidistantie. Het gaat allemaal weer van voren af aan spelen. Let op! Wanneer de zee tussen landen smaller is wordt in principe de equidistantielijnaangehouden, de lijn die de punten verbindt die even ver van beide basislijnen…! Die geweldige vrind van Bouterse in Caracas heeft gehoord dat EXXON voor de kust van Guyana een ‘oil strike’ heeft ervaren. Een juweel van een boorsucces, volgens ingewijden. Maar ook voor de kust van Manna en Galibi zouden de Fransen olie hebben aangeboord en zal Suriname binnenkort in kielzog van mindere successen voor de kustoevers van het District Saramacca, het geluk ook weer opnieuw gaan beproeven. Wat doet Nicolas Maduro intussen? Hij laat heel gewoon een ‘tig-aantal’ decreten slaan en publiceren…, gepaard gaand met een kaart waar niet alleen het territoir van land Guyana en het zeegebied, voor driekwart binnen de beheerssoevereiniteit van Venezuela komt te vallen…, maar intussen ook een niet onaangename portie aan zeegebied toebehorend aan de Republiek Suriname. Wapens gaan vanzelfsprekend in onderhoud en de diplomatieke machinerieën in overdrive. Nicolas Maduro heeft wel van de paratroeper Hugo Chávez geleerd, gelijk het leger op bepaalde zaken af te sturen. Colombia weet daar alles van. Maar wat is de ervaring van Guyana, Suriname, Trinidad&Tobago, Curaçao, Aruba, Bonaire bij dit irrationele gedoe van een bestuur in Caracas, dat een nationalistische ‘boost’ wel weer kan gebruiken, nu het ‘schip van staat’ in de Bolivariaanse ‘toko toko’ is blijven steken. Wegens verspilling en een monetair beleid, waar de honden echt geen brood van lusten. Waar de volksvermogens zijn geruïneerd. Compleet geëvaporeerd en het volk van Venezuela op het punt stond/staat om Nicolas Maduro met zijn divergente bendes uit het presidentieel paleis Miraflores te verjagen. In die situatie wordt Guyana direct en indirect een proportioneel deel van de Surinaamse wateren betrokken, door een verkapte vorm van/aan annexaties. Vrienden van de NDP-voorzitter? Suriname wordt er weer met de haren bijgesleept, terwijl de bevolking al heel lang niets wil weten van dit soort achterlijke en uitzinnig gebleken relatievorming(-en). Kijken welke zijde de NDP en zijn bestuurders zullen kiezen. Lackin zwijgt vooralsnog als het graf. Analyse van de sublieme student uit http://en.wikipedia.org/wiki/Rio_Branco_Institute? Is helaas deze meute nog steeds niet toe in staat. Dus toch maar naar het begrip “Grens”! Een grens, vormt de scheidingslijn tussen twee landen of andere (meestal bestuurlijke) eenheden. Algemeen onderscheidt men:
• Natuurlijke grenzen, waar een landschapselement zoals de zee, een rivier of gebergte het verkeer bemoeilijkt.
• Kunstmatige grenzen, die in het algemeen in verdragen zijn vastgelegd. Deze grenzen kunnen samenvallen met een natuurlijke grens, maar zijn vaak nauwkeuriger vastgelegd.
• Administratieve grenzen, de grenzen tussen andere bestuurlijke eenheden dan staten, zoals tussen deelstaten, provincies of gemeentes.
Taalgrenzen, de grenzen tussen verschillende taalgebieden. Bij het afbakenen van natuurlijke grenzen zijn er meestal weinig problemen. Wanneer een gebergte de grens vormt kan men die meestal over de bergruggen trekken. Over watergrenzen bestaan conventies die meestal neerkomen op de volgende regels:
• Landen mogen zich in hun aangrenzende zeeën territoriale wateren en een aansluitende zone toe-eigenen. De territoriale wateren leiden tot 12 zeemijlen voorbij de basislijn, de aansluitende zone in beginsel tot 24 zeemijlen. De rest van de zee is in principe niet onderworpen aan de soevereiniteit van een staat. Wanneer de zee tussen landen smaller is wordt in principe de equidistantielijn aangehouden, de lijn die de punten verbindt die even ver van beide basislijnen liggen.
• Wanneer de grens wordt gevormd door een rivier ligt deze in principe in het midden van de rivier.
Wanneer de grens wordt gevormd door een meer lopen de grenzen eveneens over de equidistantiepunten. Waar tussen twee aangrenzende gebieden een bufferstrook ligt, is sprake van een niemandsland. Waar tussen twee grootheden geen duidelijke grenslijn getrokken kan worden, spreekt men wel van een grijs gebied. Waar twee landen het niet, of niet langer, eens zijn over hun grens spreekt men van een grensconflict. Grensconflicten kunnen reiken van diplomatiek overleg om een grens vast te stellen tot verklaarde oorlog. Er zal dan goed- of kwaadschiks een grenscorrectieworden bewerkstelligd. Een andere oplossing is de vorming van een condominium over het betwiste gebied. Meestal is de reden van een grensconflict revisionisme, een etnische verdeling die afwijkt van de nationale grenzen, of de ontdekking van waardevolle hulpbronnen in een grensgebied. http://en.wikipedia.org/wiki/Guayana_Esequiba. Na 2000 weer rommel. Een encyclopedisch verslag: ‘In September 2011, Guyana made an application before the United Nations’ Commission on the Limits of the Continental Shelf in order to extend its continental shelf by a further 150 nautical miles. Since the Commission requests that the areas to be considered cannot be subject to any kind of territorial disputes, the Guyanese application disregarded the Venezuelan claim over Guayana Esequiba, by saying that “there are no disputes in the region relevant to this submission of data and information relating to the outer limits of the continental shelf beyond 200 nautical miles”. Venezuela sent an objection to the Commission, rejecting the Guyanese application and warning that Guyana had proposed a limit for its continental shelf including “the territory west of the Essequibo river, which is the subject of a territorial sovereignty dispute under the Geneva Agreement of 1966 and, within this framework, a matter for the good offices of the Secretary-General of the United Nations”. Venezuela also said that Guyana consulted its neighbors Barbados, Suriname and Trinidad and Tobago before making the application, but did not do the same with Venezuela. “Such a lack of consultation with the Bolivarian Republic of Venezuela, serious in itself in that it violates the relevant rules, is inexplicable in so far as the coast whose projection is used by the Republic of Guyana in its attempt to extend the limits forms part of the disputed territory over which Venezuela demands and reiterates its claim to sovereignty rights”, said the Venezuelan communiqué. Guyana has also awarded oil exploration rights in the disputed maritime areas, which has caused clashes with Venezuela. On October 10, 2013, the Venezuelan Navy detained an oil exploration vessel conducting seafloor surveys on behalf of the government of Guyana. The ship and its crew were escorted to the Venezuelan Margarita Island to be prosecuted. The Guyanese Ministry of Foreign Affairs said the vessel was in Guyanese waters, but its Venezuelan counterpart sent a diplomatic note to Guyana stating that the ship was conducting oil research in Venezuelan waters with no authorization from the country, and demanded an explanation. The vessel named Teknik Perdana, together with its crew, was released the next week, but its captain was charged with violating Venezuelan exclusive economic zone. The maritime areas in the Atlantic Ocean where the vessel was conducting its operations are considered by Venezuela as part of its “Atlantic front”. In accordance with the border treaty signed between Venezuela and Trinidad and Tobago in 1990, Venezuela has a long Atlantic front as it’s showed in its official maps, regardless of its claim over Guayana Esequiba. Despite diplomatic protests from Venezuela, the government of Guyana awarded the American Oil corporation Exxon a license to drill for oil in the disputed maritime area in early 2015. In May the government of Guyana announced that Exxon had indeed found promising results in their first round of drilling on the so called ‘Stabroek Block’, an area offshore the Guayana Esequiba – territory with a size of 26,800 km2. The company announced that further drillings would take place in the coming months to better evaluate the potential of the oil field. Venezuela responded to the declaration with a decree issued on May 27, including the maritime area in dispute in its national marine protection sphere, thus extending the area that the Venezuelan navy controls into the disputed area. This in turn caused the government of Guyana to summon the Venezuelan ambassador for further explanation. The tensions have further intensified since and Guyana withdrew the operating license of Conviasa, the Venezuelan national airline…, stranding a plane and passengers in Georgetown. Tot zover Guyana.

– Tropenmuseum. Een deel van de Surinaamse geschiedenis wordt verteld in het Tropen Museum van Amsterdam. Er is geld gevonden door de minister van Onderwijs Bussemaker om het instituut van de ondergang te redden. http://www.at5.nl/artikelen/144017/tropenmuseum_gered_dankzij_subsidie_bussemaker

– ‘Murder they wrote’. Tot nog toe, geen oplossing in de gruwelliquidatie van Pocornie aan de Wolframstraat van Paramaribo Noord?http://www.starnieuws.com/index.php/welcome/index/nieuwsitem/27856 Intussen gaat het moorden in Amsterdam en daarbuiten gewoon door. De man die vanochtend met grof geweld is geliquideerd in Zaandam, is de bekende Amsterdamse beroepscrimineel Lucas Boom (43). Hij was één van de laatste vertrouwelingen van Willem Holleeder. Boom was vorig jaar nog veroordeeld tot 4,5 jaar celstraf voor het binnenhalen van 128 kilo cocaïne via de haven van Antwerpen, in mei 2010, samen met enkele andere bekende Amsterdamse criminelen en de professionele K1-vechter Hesdy Gerges. Die zaak liep nog in hoger beroep. Eén van zijn medeverdachten in die zaak, Patrick Brisban, was eind 2012 al geliquideerd in Diemen. Boom werd vanmorgen geliquideerd met automatische wapens in de J. Kruijverstraat in Zaandam, vlakbij twee Zaanse scholen. Getuigen spreken over meerdere daders, die na de schietpartij wegvluchtten in een bestelbus. De politie onderzoekt of een brandende bus die rond 16.30 uur werd aangetroffen op het Achtersteven in Noord bij de schietpartij is gebruikt.http://www.parool.nl/parool/nl/224/BINNENLAND/article/detail/4065548/2015/06/09/Slachtoffer-schietpartij-is-Lucas-Boom-vertrouweling-Holleeder.dhtml

– ‘Speak for youself !’. ‘Partijen akkoord met de “gang van zaken” in het Hoofdstembureau van Paramaribo…’, blèrt een ingepalmd en dus weinig onafhankelijk ochtendblad. De wens blijkt de vader en moeder van de amechtige en misschien wel hoogzwangere gedachten. Geen weldenkende kan akkoord gaan met wat zich de laatste tien dagen heeft afgespeeld, in het Nationaal Indoor Stadion (NIS) of de absurdistische gedragingen van zogenaamd leidinggevenden daar ook nog goedkeuren. ‘Get a life…, maaanh’.

– Econ. Het gaat volgens Panka heel goed met de economie van Sranan en is er heel goed gezorgd voor de minder draagkrachtige. Daarom is Paramaribo nu wel overspoeld door halfnaakte en helemaal van kleding ontdane zwervers. Kesho weet daar alles van! Over de illegale parkeerders en parkeerwachters nog maar effekes te zwijgen. Het is een janboel geworden…, Panka. Niets anders! Zodra een bezoeker aan de binnenstad een autodeur opendoet, is het hommeles met allerlei gespuis. Maar misschien heeft Panka te lang in ACP-Afrikando rondgewandeld en is de blik/kijk op enige toekomst enigszins vervaagd of verdwaasd geraakt. Kan gebeuren.

– ‘Google Alert’. Weer een Dino Bouterse ‘Google Alert’. Nu wel weer om aan te melden, dat kompaan en ‘brother in arms’, Edmund M., geen nadere privileges of vorderingsbesluiten mag verwachten van de Trinidadiaanse magistratuur. Het Hooggerechtshof van Trinidad & Tobago (T&T), wees alle vorderingen op voorlopige invrijheidstelling van de hand en zond M. terug naar de gevangenis, in afwachting van zijn uitwijzing/uitzetting naar New York City. Rechtsgebied van waaruit hij door Federaal Aanklager, Preet Barata, werd gedagvaard ter zake zijn vermeende betrokkenheid, bij ernstig misdrijf van de reeds veroordeelde Dino Bouterse. http://www.trinidadexpress.com/20150608/news/muntslag-loses-challenge-of-committal-proceedings.

Justitia Pietas Fides MMDCCLXXXIII