Korte reflectie bij de voorlopige verkiezingsuitslag

Terwijl de NDP een 1-partij staat had beloofd, praat haar leider over samenwerken. Hun meerderheid is te kwetsbaar, overigens een meerderheid dankzij het kiesstelsel, ze hebben niet de meerderheid van de stemmers en kiesgerechtigden. Qua gezag staan ze internationaal zwak (zie Nederlandse reactie: geen felicitaties voor Bouterse). Toch zijn aan de kant van de verliezers, naast strijdbare stemmen, ook al wankelmoedige en aangeslagen geluiden te horen. In tijden van nederlaag dreigt capitulationisme en defaitisme. Het grootste gevaar is dan het prijsgeven van principes en beloften. De grootste opgave is juist in die tijden vasthoudendheid en principevastheid te cultiveren. De kiezers van V7 hebben tegen de omkoop-campagne in, ervoor gezorgd dat een substantieel deel van de Surinaamse bevolking zich heeft geuit voor rechtsstaat, goed bestuur en een corruptievrij, welvarend land. Aan die kiezers moeten de V7-partijen trouw blijven. Pertjajah Luhur en BEP hebben hun eerdere verraad in 2010 betaald met verlies aan geloofwaardigheid en aan stemmen. De ‘positieve campagne’ strategie van de NPS, het vermijden van het traumatisch verleden, het onvoldoende opzoeken van de NDP met kritiek op alle fronten, is geen succes geweest. De felle oppositie van Chan Santokhi over het hele palet, van rechtsstaat en goed bestuur, tot veiligheid en corruptie, is beloond door de kiezer. Goed oppositie voeren loont! Zonder kritiek vervaagt onderscheid. De verkiezingen zijn een momentopname en kwamen in zekere zin nog te vroeg. De relatief lage staatsschuld en rijkdom aan natuurlijke rijkdommen hebben het bankroete beleid nog wat gemaskeerd. Maar nu zal de precaire financieel-economische situatie geschapen door dit bewind zich in vol ornaat laten zien. Bezuinigingen moeten volgen. Geduld en vasthoudendheid van de democratische oppositie is gewenst, geen wankelmoedigheid en verdeeldheid. Elk verraad aan de V7-kiezers zal de opgebouwde hoop ondermijnen. De verkiezingen zijn gekocht. Een direct voorstel voor een Wet Integriteit Verkiezingen, waarin de campagnevoering en financiering van partijen overeenkomstig de aanbevelingen van de OAS worden gereguleerd, alsook een initiatief voor een evenredig kiesstelsel, zijn gewenst. Van groot belang is trouw aan de grondwet. De NDP zit in de precaire positie moeite te hebben een president te leveren die niet in strijd met de grondwet (artikel 92) heeft gehandeld. Al de leiders in parlement en regering hebben immers voor de amnestiewet 2012 gestemd, een flagrante schending van de grondwet. Als de grondwet op dit punt niet verdedigd wordt, worden de nabestaanden van de slachtoffers van Desi Bouterse in de steek gelaten.

Ingezonden: Theo Para

More
articles