In het artikel van de Progressief-Verheffende Partij (PVP) van 2 april jl. ‘Stem niet, als perspectief op verandering ontbreekt!’ staat onder meer het volgende: ‘Vooral dankzij deze (sociale) wetten heeft de NDP bij de laatste peilingen goed kunnen scoren ten opzichte van de rest. Als corruptie echter de duurzame financiering van deze sociale wetten in gevaar brengt of de reële koopkracht doet dalen, zal dit resultaat niet overeenstemmen met de komende verkiezingsuitslag.’ Met andere woorden, de huidige verkiezingsuitslag is voor een niet onbelangrijk deel te danken aan de belevingswereld van een groot aantal kiezers, dat hun lot verbeterd is en dat deze regering hen perspectief op verdere verbetering biedt. Met dit imago wordt ook de persoon van Bouterse geassocieerd. Er zal dus aan de hieraan gekoppelde verwachtingen moeten worden tegemoetgekomen, zodat het volk van Suriname niet bedrogen uitkomt. In zekere mate heeft het stemgedrag ook cultuur- en persoonsgebonden plaatsgevonden, wat steeds meer afneemt met de verjonging en ontwikkeling van de kiesgerechtigden. Aan de andere kant is (zoals verwachtbaar) gebleken dat constante negativiteit slecht scoort en juist een slachtofferrol van de geadresseerden creëert.

Sociale Wetten Onvoldoende
De sociale wetten, alsook de andere faciliteiten op het gebied van onder andere kinderbijslag, ouderdomsvoorzieningen en onderwijs zijn echter bij lange na niet voldoende, omdat zij geen duurzame ontwikkeling mogelijk maken om een sociaal-rechtvaardige samenleving te kunnen scheppen. De Millennium Development Goals (MDGs) zijn immers gebaseerd op zes fundamentele waarden, die ten grondslag liggen aan duurzame ontwikkeling:
1)Vrijheid: Mannen en vrouwen hebben het recht om in waardigheid hun leven te leiden en hun kinderen op te voeden, vrij van honger, angst voor geweld, onderdrukking en onrechtvaardigheid. Democratisch en participatief bestuur, dat gebaseerd is op de wil van volk, is de beste garantie om deze rechten te kunnen beleven.
2)Gelijkheid: Geen enkel individu en geen enkele natie mag de mogelijkheid om te profiteren van ontwikkelingen worden ontzegd. Gelijke rechten en kansen van vrouwen en mannen dienen te worden gewaarborgd
3)Solidariteit: Mondiale uitdagingen moeten zodanig worden beheerd, dat de kosten en lasten redelijk worden gedeeld in overeenstemming met de fundamentele beginselen van billijkheid en sociale rechtvaardigheid. Degenen die er onder lijden of het minste profiteren, verdienen hulp van diegenen die het meest profiteren.
4)Tolerantie: Mensen dienen elkaar te respecteren met hun hele verscheidenheid van godsdienst, cultuur en taal. Verschillen binnen en tussen samenlevingen moeten niet gevreesd of onderdrukt worden, maar als een kostbare aanwinst van de mensheid worden gekoesterd. Een cultuur van vrede en dialoog tussen alle beschavingen dient actief te worden bevorderd.
5)Respect voor de natuur: Bij het beheren van alle levenssoorten en natuurlijke hulpbronnen ˗in overeenstemming met de voorschriften van duurzame ontwikkeling ˗ is behoedzaamheid geboden. Alleen op deze wijze kunnen de onmetelijke rijkdommen ˗ door de natuur aan ons geschonken ˗ worden bewaard en doorgegeven aan onze nakomelingen. De huidige niet-duurzame productie- en consumptiepatronen moeten worden gewijzigd in het belang van ons toekomstig welzijn en dat van onze nakomelingen.
6)Gedeelde verantwoordelijkheid: De verantwoordelijkheid voor het beheren van wereldwijde economische en sociale ontwikkelingen, alsook van bedreigingen voor de internationale vrede en veiligheid, moet door alle landen worden gedeeld en multilateraal worden uitgeoefend. De Verenigde Naties dient een cruciale rol hierin te spelen als de meest universele en meest representatieve organisatie in de wereld.
Het is dus niet mogelijk om sociale rechtvaardigheid in een samenleving te realiseren als de kloof tussen arm en rijk steeds groter wordt. Een samenleving is sociaal rechtvaardig wanneer een ieder gelijke toegang heeft tot de basis behoeften, zoals vrijheid, veiligheid, onderwijs en voedselzekerheid. Sociale rechtvaardigheid hangt daarom niet alleen af van economische factoren en basisbehoeften. Het hebben van gelijke ontplooiingskansen en mogelijkheden is minstens even belangrijk.

Dr. Roy Bhikharie