De president heeft deze week verklaard, dat ons land momenteel niets uit de bauxietsector haalt. Voorts heeft hij eindelijk toegegeven dat de financiële situatie erg precair is, daar de wereldmarktprijs van olie onder de US$ 50 per barrel is gezakt en mogelijk koerst richting US$ 25, terwijl de goudprijs van US$ 1900 per troy ounce teruggevallen is naar onder de US$ 1100. Hij kondigde aan, dat de broekriem strakker zal worden aangehaald en dit prioriteit zal worden gegeven aan broodnodige zaken. De grote vraag is echter, waarom dit regiem nu pas tot het besef komt, dat de staatskas leeg is, de staatsschuld is aangezwollen tot SRD 6 miljard, ondernemers miljoenen te goed hebben en de deviezenreserves. die ruim US$ 1 miljard bedroegen, met meer dan de helft zijn geslonken. De regering is de afgelopen jaren door deze krant, maatschappelijke groeperingen en politici, keer op keer gewaarschuwd voor het monetair wanbeleid dat werd gevoerd, echter bleek dit aan dovemansoren te zijn gericht. Waarom komt men een maand vóór de verkiezingen plotseling zogenaamd tot inkeer en met excuses voor flagrante wanbetaling aan ondernemers? Het mooie van de grap is, dat terwijl het staatshoofd aankondigt dat ‘unu musu tai bere’, de grove verspilling maar wordt voortgezet. Er komen duizenden ambtenaren bij, dagelijks worden we bestookt met een overheidsmediaprogramma dat feitelijk gewoon paarse propaganda is, enzovoorts. Wat ook opvalt, zo tegen het einde van het regeertermijn van het overgebleven restje coalitie, is dat nog snel allerhande dubieuze deals in elkaar worden geflanst. We houden ons hart vast, dat we straks niet een soortement N.V. Dilip krijgen bij de EBS en/of Suralco. Ook de Palulu’s zijn erg actief, deze week kregen we ook het overheidsadvertentieblad onder ogen, en ja hoor: een heel bekende Jimmy en een onbekende mevrouw Joyce, hebben presidentiële permissie voor een NV Energy Producers Suriname. Het duo gaat energie opwekken en energiecentrales beheren en zijn verzekerd van een maatschappelijk kapitaal van SRD 500.000. Wordt vervolgd, dus. Om terug te komen op het monetair wanbeleid van deze regering, deze week wees Cobi er al op dat de monetaire autoriteiten voor ons geheim hebben gehouden dat onze deviezenreserves eigenlijk op zijn. De monetaire autoriteiten hebben onlangs US$ 150 miljoen middels een swap van de lokale banken geleend. Deze dollars zullen op korte termijn aan de banken moeten worden terugbetaald, omdat zij dat nodig hebben om aan hun eigen verplichtingen te voldoen. Voorts zijn ze zover gegaan, dat zij bij een aantal buitenlandse bedrijven deviezenclaims hebben gecreëerd die ook binnenkort moe-ten worden gehonoreerd, en daarnaast hebben ze ook korte termijn leningen geplaatst bij een aantal buitenlandse en binnenlandse bedrijven. De vraag is wat de met veel poeha geparachuteerde IMF’er bij de Centrale Bank hier tegen doet. Niets, het enige wat die meneer, die ons land al vijf jaar lang ruim SRD 80.000 per maand kost, doet is op kosten van de Staat de hele wereld rondreizen, inmiddels heeft hij al tientallen tripjes afgelegd en dit land bommen geld gekost. En dat, terwijl daar een monetair beleid tegenover staat, dat op een compleet fiasco is uitgelopen, bijvoorbeeld de officiële koers van de Amerikaanse dollar werd van 2,8 naar 3,35 voor een Surinaamse dollar verhoogd, waardoor we van de ene op de andere dag 20% armer werden gemaakt.