De grootschalige vernieting van natuurpark Brownsberg door goudzoekers, wordt onverkort voortgezet en neemt nog drastischere vormen aan. Dit komt naar voren in een vraaggesprek dat De West had met milieuactivist en voorzitter van de stichting Protect Our Biodiversity in Suriname (ProBios). Doordat de grenzen voor wat betreft het gedooggebied van goudzoekers, door Gerold Dompig, voorman van de Commissie Ordening Goudsector (OGS) zijn verlegd, zijn er nu nog meer goudzoekers in het natuurgebied gekomen, en zijn ze nog verder binnen het natuurpark gepenetreerd. “Ze zijn nu bovenop de Leovallen ‘s avonds bezig”, foetert Sleur over de flagrante overschrijding van de vastgestelde grenslijnen die schering en inslag is. Dompig en natuurparkbeheerder Stinasu, hebben lak aan Sleur zijn kritiek, ook heeft de activist geen reactie gekregen op zijn brandbrief aan de minister van Ruimtelijke Ordening, Grond en Bosbeheer. Er wordt volop struisvogelpolitiek bedreven door OGS en Stinasu, die elkaar de bal toe spelen, om de hete brei heen draaien en zich onttrekken aan hun verantwoordelijkheden. “OGS doet niks en faciliteert juist, dat mag je van mij in de krant zetten”, zegt de radeloze milieuactivist. De laatste jaren heeft hij sowieso een erg lakse houding van de zijde van de verantwoordelijken waargenomen, waarbij zij mensen die voor eigen gewin Brownsberg vernietigen, juist steeds vaker accommoderen.
Sleur is dan ook bezorgd over de toekomstige aantasting van uniek natuurschoon door goudzoekers en met name de vrij onbekende Stonwatervallen, die momenteel door zijn expeditieteam in kaart wordt gebracht. De watervallen liggen aan de oorsprong van de Witikreek, en daar algemeen bekend is dat deze kreek al totaal vernield is door goudzoekers, wordt gevreesd dat het slechts een kwestie van tijd is voordat de goudzoekers hun vizier op dit gebied zullen richten. De ProBios-voorzitter schat in dat 80 tot 90 procent van het natuurpark geen toezicht heeft, omdat er geen ecotoerisme-activiteiten worden ontplooid. Hierdoor kunnen de goudzoekers vrijuit anoniem hun grootschalige vernietigende werkzaamheden uitvoeren, met alle nadelige gevolgen van dien. Het Witikreekstroomgebied ligt stroomafwaarts op nog geen 1½ kilometer van de Ston-watervallen en daar goudzoekers opwaarts de kreken werken vanwege het water dat ze nodig hebben, is het dus een kwestie van tijd voordat ze bij deze watervallen komen als er niets wordt ondernomen. Sleur vertelt dat Stinasu niet echt heeft gereageerd op de berichtgeving over de nieuwe waterval, wellicht omdat de organisatie veel werk heeft om de rommel in andere delen van het park in orde te brengen. Het Wereld Natuurfonds WWF, is overigens ook niet meer zo happig om het wanpresterende Stinasu te financieren.
