‘SurinameNederland’ is de nieuwe track van rapper Crazy G. Van dit nummer is er ook al een videoclip, welke op 21 februari voor de Crazy fans werd gelanceerd. ‘SurinameNederland is een track, die afkomstig is van de nieuwe mixtape: ‘ERA VAN CELLVIEZS’ van Crazy G. In dit nummer maakt de artiest een statement. “Slavernij is onze enige band!”, zegt de artiest. Hoewel hij zich ervan bewust is dat dat een zwaar statement is, staat hij er toch pal achter. Hij zegt dat er in principe een heleboel verschillende banden zijn tussen het moederland en Suriname, waaronder sociaal, maatschappelijk, economisch en cultureel. Slavernij is dus niet letterlijk de enige band die er is tussen deze twee landen. Echter, is deze band volgens hem de meest belangrijke en enige, die de massa (hetzij Nederlanders en/of Surinamers) dichter bij elkaar kan en moet brengen om een eenheid te vormen en een strijd aan te gaan tegen onderdrukking.

Mensen worden nog steeds op verschillende niveaus onderdrukt en uitgebuit door anderen met een beetje macht. Het erge hiervan is, dat het slachtoffer zich er niet echt of soms helemaal niet van bewust is en ook nog zijn meester(onderdrukker) beschermt uit ‘vrije wil’, omdat deze ‘wil’ in principe is gemanipuleerd door scholing van dezelfde machthebber. Dit ‘systeem denken’ zorgt ervoor dat mensen zwak en afhankelijk blijven. Dit ‘lijden’ moet ons maken tot een eenheid en niet ‘het zogenaamde stoppen met discrimineren’ want, dat is de alom bekende emotionele, ondoordachte, populaire uitspraak uit het rijk der Utopie. Als mens hebben we allemaal het recht te kiezen met wie we willen bemoeien en met wie niet.
Waar we wel rekening mee moeten houden, zijn drie principes: namelijk dat andermans eigendom gerespecteerd dient te worden, geen initiatie van dwang en geen fraude. Persoonlijke voorkeuren en uitsluiting op basis van etniciteit, noemt men racisme en probeert men te demoniseren. Wat men echter vergeet, is dat we dezelfde ‘zweepslagen’ moeten incasseren, terwijl de onderdrukker de lachende derde is. We moeten als volk beseffen – ongeacht in welk land je woont, tot welke geloofsovertuiging of tot welk ras je ook toebehoort – dat de enige erge vorm van discriminatie is tussen arm en rijk met name overheid en massa.

Het volk hoort dus de regering te belasten met taken en niet omgekeerd. De regering als instituut is geen producerend orgaan, maar de regeerders ontvangen wel als de meest grootste producenten van een land. Dat is pas discriminatie; privileges voor een bevoorrechte kleine groep door middel van wetgeving! ‘Slavernij is onze enige band. Politiek is politiek! Grijp de armen bij de hand en maak een familievuist! De overheid is niet aan je kant! Sta op en strijd massa Suriname/Nederland!’; luidt het refrein.