– “A kondre fu wi pipel seri keba”. ‘Where is the money…, we go sungu…, dyaso?’. Het Nieuw Front onder Venetiaan, had het geld apart gezet voor de zee- en rivierweringen in onder meer het District Commewijne. Men was druk doende om de dammen en andere ‘waterkerende kunstwerken’ af te bouwen. MNO-Vervat? Inderdaad…, met Surinaamse en buitenlandse (arbeids-)krachten. Additioneel plan om aan de linkeroever van het ‘estuarium Surinamerivier’, dijkwanden van ‘premium quality’ te bouwen. Jawel, te Leonsberg, ‘westbound’ Weg naar Zee richting >>> Pomona…, ‘so bun’. ! Restmiddelen en nieuwe leningen verantwoordelijk in het verschiet gelegd. Echter, moest de kredietwaardigheid van Suriname stevig worden opgekrikt en schuldpositie noodzakelijkerwijs versmald. Dus gingen de (donor-)restmiddelen uiteindelijk toch naar Brazilië om daar een revolterende schuld, voor onder meer en inmiddels tussen 1986-1992 vernietigd wapentuig —uit het rampjaar 1983— af te betalen (…), zodat de ‘internationale druk’, gegenereerd door bekender ratingbureaus, middels de “Tellie/Hildenberg-styling” van de ketel ging. Dat deed die exercitie uiteindelijk ook en de nationale vermogenscijfers waren weer “geweldig gunstig”. Maar weg waren wel de restmiddelen, om revo-schulden te betalen. De dammen werden al voortvarend gebouwd in Commewijne. Noodzakelijk en nuttige besteding om de nationale bevolkingseenheden te beschermen tegen vloedwateren. Maar toen kwam de ‘regering Bouterse’ in 2010, via een ‘ernstig politiek bedrijfsongeval’ aan de nader bij te sturen bak. Met ene Abrahams op de voorplecht van het illustere baggerschip, dat Openbare Werken (OW) binnenvoer en overhoop ging halen. Van publieke werken in uitvoering en nog uit te voeren zaken, een openbare puinhoop en complete chaos, ‘in no – time’ wist te maken. Ging naar Commewijne met een camera in de rug en gaf daar de districtcommissaris van Pertajah Luhur, met de bekende grote mond dik en stevig van katoen. Een door de staatsmedia uit te zenden ‘uitbrander’. Pikte die kranige mevrouw echt niet! De rest weet men maar al te goed. De dambouw werd met het nodige aan nattevingerwerk gestopt en deels werden begrotingsgelden gedevieerd! Comptabel…, een gotspe! Geld werd over het Onafhankelijkheidsplein gestrooid. Duurzaam te gebruiken middelen, kwamen terecht bij een rivierwering tussen monding Sommelsdijkkreek en de SMS-algemene steiger. Maar ook middelen van staat, in de ‘pimpologie’ van ‘het kantoortje’ en ‘patservoertuig’. Overigens, was die rivierdamwand bij Fort Zeelandia nog niet eens in één keer afgemaakt. En dan gingen er ook middelen naar de privédoelen? Ook wel een verzonnen afwateringskanaal van hot naar her? Waterweg van Pomona (Vijfde Rijweg) naar zee, zou moeten worden getrokken? Over afvoer- en zeewater gesproken. Vijf jaren verder dan de regering Venetiaan…, ziet men de rampzalige gevolgen. Behalve dan de opnieuw stuk gereden wegen, ook andere dinges! Minstens vijftig evacués, in de schoot van hulpvaardige burgerij en NCCR van kolonel Jerry op de donderdagnacht geworpen. Restanten van lijken die naar overal en nergens werden gegooid, door binnendringend en golvend zeewater. De ‘pedagoog’ Parmessar van publieke en civiele staatswerken wordt op Chinees Nieuwjaar uitgelegd, dat hij in het donker moet gaan naar een levensgevaarlijk geraakte en verzopen regio “Weg naar Zee”. Ook de Anton Dragtenweg in de ‘problemas’. En Rabindernath moet daar te Weg naar Zee maatregelen afkondigen…, in de civieltechnische werksfeer? “Hoe dan, mijne mensen…?”, moet hij politiekbewust ‘in verkiezingstijd’ sneller dan snel gaan denken. Ook Bouterse wil antwoorden die er eigenlijk al panklaar ter verklaring liggen. Ingenieurstyling…, ‘beta’! Maar wat moet hij in deze panieksituatie. Het is donker en de mensen daar zijn knap vervaarlijk verhit. Want men had jarenlang gewaarschuwd. Men heeft laten weten, dat de “zondvloed” zou regeren. En dat gebeurt nu. Praatjes van vijf jaar geleden worden nog steeds gepreveld en er wordt over leningen van de Islamic-bank gebazeld. Inmiddels al enige tijd en zeer vervelend in bureaucratische posities blijven steken. Iedereen is huiverig om Suriname geld te lenen. Geschonden vertrouwen aan de basis. Want stel je nou eens voor, dat dezelfde Abrahams of in positie gebrachte ‘off-spring”, de weg naar Openbare Werken, publiekelijk weet terug te vinden. Hoe dan nog meer geld uitlenen? De Chinezen hebben daar hoogstwaarschijnlijk geen enkel probleem mee, als men nog naar de overenthousiaste ambassadeur wil luisteren. Zolang die een surplus aan overbevolking met betonblokkendozen in een krankzinnig geraakt land kan droppen en die luitjes primaire behandelingen krijgen bij de immigratie, kan dat lijp geraakte landje van alles krijgen aan meerbeloften. Alles! Te beginnen met ze te danken, voor een unieke en eeneiige nationale vrije dag op het westelijk halfrond; ter zake Chino-new year. Alles kunnen ze aan beloftes krijgen. Zelfs de hoogste leiding van het land, in roodzijde gewikkeld en verhuld. Op de eigen nationale feestdag in gevechtstenue in de achtertuin van Santokhi te Kofi Djompo en op Chinees Nieuwjaar in liefdevol roodzijde. Love! Verschil moet er wezen. Aan de Corantijn reuze gebouwen op veilig dikke betonpalen en in Paramaribo-west, ziet men de restanten van net gecremeerde lijken drijven tussen de door zeewater afgezogen moddersleuven. “Van dik hout zaagt men planken…”, zegt inderdaad een adagium aan de TH van Delft. Van dikke betonnen pylonen, moet men het natuurlijk kunnen hebben aan de Corantijn bij Matapi. Verschil moet er vanzelfsprekend zijn? Verschil zal er inderdaad ook komen…, op 25 Mei 2015. Dat ook dat een Abrahams heden ten dage mag weten, doorgronden en in portfolio, zeer behoudend meenemen. Intussen, stond daar Rabindernath Parmessar, als een herboren Domela Nieuwenhuis met adjudant en vingertje omhoog, tussen getroffenen en andere mensen een eerder be-/geoefend volkssprookje, op te hangen. Niemand, gelooft er eigenlijk dan nog maar even in. Misschien dacht men op OW, dat de mensen in het Noordwesten van Paramaribo, niet school waren gegaan. Ze wonen er en weten het allerbest, wat een falende regering voor rampspoed weet te genereren, mee te brengen en op hen af te storten. Ongeluk en ongewenste ‘bagasi’. Nog even geduld en het is zover, dat de politieke aftaaitrompet te horen is en niet de alarm en/of vloedgolfhorens. http://www.starnieuws.com/index.php/welcome/index/nieuwsitem/27679http://www.starnieuws.com/index.php/welcome/index/nieuwsitem/27681http://www.starnieuws.com/index.php/welcome/index/nieuwsitem/27682http://www.starnieuws.com/index.php/welcome/index/nieuwsitem/27683http://www.starnieuws.com/index.php/welcome/index/nieuwsitem/27685

– ‘Prullenbakpapier’. Dat zegt Doekhie in een ochtendblad richting parlementslid en collega Tjin A Tsoi. De uitspraken van Doekhie brengen zijn eigen partijliefhebbers en een aantal zetbazen bij de EBS, misschien wel in nog groter ‘problemas’. Als de waarnemend Procureur Generaal (wnd-PG), de bestuursmensen op Financiën dringend vraagt om met behulp van beschikbare werkarm, diepgaand onderzoek in te stellen naar inmiddels aangegeven zaakjes bij de Energiebedrijven Suriname (EBS), volgt de PG overduidelijk een tweesporen route. Daarbij rekeninghoudend met de bestuursgeschiedenis van de EBS. Reageert men wel of niet, zijn er consequenties. De PG kijkt er nadrukkelijk naar. Wie reageerde wel/niet? Wel! Dat was dus de oud algemeen directeur van de energiemonopolist en door website aangegeven ‘adviseur van staat’ in het kabinet Bouterse 2010. De illusoire Rudie Roseval, eens ‘een blauwe maandag’ ook voor een paar dagen, minister van Financiën onder het strakke regiem van Venetiaan – I. De huidige minister op Financiën heeft volgens aangebrachte annalen en additionele informaties ook kortstondig iets te maken gehad met het besturen van de EBS. Wat er ook mag gebeuren, de PG zal goed kijken wie wel/niet reageert en hoe de reflectie is op het eigenlijk dwingende verzoek om de Centrale Land’s Accountantsdienst (CLAD) —equipped or not substantially equipped— als werkarm in te schakelen. Ondertussen, heeft de oud – directeur EBS —in wel twee termijnen daar aangezeten— tevens als oud – minister van Financiën bij Venetiaan en recentelijk toch weer ‘adviseur van Staat’ in het kabinetcomplex Bouterse, een potentiële consultant in het buitenland voor onderzoek aanwijzend voorgesteld. Of Doekhie dat nou wil of niet, de waarnemend PG, als hoofd van het openbaar ministerie, zal zijn vervolgingstaken naar behoren doen en de terminologie ‘vuilnisbakkenpapier’ nimmer hanteren. Kan dus niet anders en Doekhie mag dat zakje met strooizand rustig weer opbergen in de klerenkast te South Drain.

– Diplo-vingerwijzingen? Ziekenhuis Wanica, meerder malen in het tegenstrijdige en slop geraakt. Initiatieven werden uiteindelijk in handen van SU gelegd om de ‘eerste stenen’ te gaan leggen. Pahlad deed daar ook nog ‘effekes’ een boekje over open. Projecten stagneren nogal verdacht…, zo vlak voor de meer cruciale verkiezingen. Beloften bleven in het luchtledige hangen. Toenemend aandringen van een ambassadeur…, om ‘relatie verbetering’? Een associatievoorzitter die hoog en knap overdreven van de toren blaast, hoe lieflijk en goed zaken voor hem zijn in een virtuele en gelukszalige ‘Chino/Su omarming/-helsing’? Want men voelt zich ‘oh zo’ kiplekker thuis? Overdaad schaadt echter altijd ‘goede doelen’ en doet wel degelijk weer nadenken. Zet velen inmiddels diepgaand aan het praktiseren! Want zo geweldig, gaat het helemaal niet. Monetair al bepaaldelijk niet meer. Een staatshoofd, dat dan ook niet de traditionele en verwachte nieuwjaarswens…, publiekelijk op het grote feest uitsprak? ‘Que pasa, hombre?’. Lackin zal wel verklarend, evenwichtiger en diplomatisch moeten over-/uitkomen. Berichten willen dat zaken helemaal niet ‘rozengeur en maneschijn’ meer zouden zijn. ‘Time always tells the truth in time’. Intussen mag er ook wel weer regelgeving komen…, ter zake het afsteken van vuurwerk op die virtuele ‘vrije dag’, waarbij wel ‘handelszaken en restaurants’ open gingen en de SU-bedrijven, plichtmatig gesloten bleven. Niet de hele nacht en bepaald niet de volgende ochtend om half zeven, de boel in dit land bij elkaar weten te knallen. Tijdverschil met China….? Kent de doorsnee Surinamer niet en wil die ook niet op gezette tijden in afwijking leren kennen of sympathie voor koesteren. Donderdag 19 Februari 2015, werd een klusdag voor de echte Surinamer. Om ergernis te voorkomen en het schadecijfer aan de nationale economie, enigszins te compenseren door geolied bezig te blijven.

– EBS. De Energiebedrijven leggen weer uit, dat ze op de vrijdag om beurten deelwijken zullen gaan uitschakelen omdat er weer ‘een t-probleem’ zou zijn aan een generator van de Saramaccastraat. ‘Owru tori…, so bun’. Denken echt, dat het volk alle verhaaltjes en praatjes nog gelooft.

– Protest. Politieke partijen hebben ernstig bezwaar aangetekend, dat verkiezingslijsten niet op neutrale plekken maar in willekeurige verkiezingscentra van deelnemende ‘poli poli partijen’ worden geplaatst. In Brokopondo bracht dat al het nodige aan terechte geconstateerde wrijvingsformule(-s).

– Zakcentje. Beruchte in- en uitvoer routes. Twee Nederlandse vrouwen zijn in het Centraal-Amerikaanse Costa Rica aangehouden toen ze het land binnenkwamen met ruim 85.000 euro voor een groot deel in het lichaam van een van de twee vrouwen verstopt. Plaatselijke media melden dat de vrouwen van 35 en 41 jaar donderdag arriveerden op de internationale luchthaven van de hoofdstad San José met een vlucht uit Madrid. Beiden hadden circa 7.500 euro in hun handbagage. De 35-jarige vrouw bleek circa 70.000 euro in haar lichaam te hebben verstopt. De twee konden geen verklaring geven over de herkomst van het geld. Daarom worden ze wegens het witwassen van geld vervolgd. Gebeurde wel meer in revo-jaren op Zanderij. Maar dan in omgekeerde richting.

Justitia Pietas Fides MMDCXCV