‘’De doelgroep met een beperking is door de jaren heen letterlijk losgekoppeld van de maatschappij‘’, zegt Aniel Koendjbiharie, voorzitter van de Stichting Wan Okasi, tegenover De West. ‘’Als er gelet wordt op de omstandigheden van de mensen met een beperking, hetzij geestelijk of lichamelijk, is er niet echt een goed beleid voor deze groep.’’ Volgens Koendjbiharie moeten mensen met een beperking, een heleboel doen om het hoofd boven water te houden. Niet alleen verkeren velen in een zeer moeilijke economische situatie, ook voldoet hun leefomgeving vaak niet. ‘’Het overgrote deel van de wegen in Suriname is niet toegankelijk voor deze mensen, ook is hun veiligheid niet gegarandeerd’’, zegt Koendjbiharie.

Vertraagde en achterhaalde uitkering

De doelgroep heeft tot op dit moment haar maandelijkse financiële uitkering van SRD 1750 en de koopkrachtversterking van SRD 1800, nog niet ontvangen. Koendjbiharie legt uit dat de financiële bijstand voor deze groep tussen de 17e en 20e van de maand wordt gestort op de MoniKarta of een persoonlijke rekening. ‘’Inmiddels is het bijna het eind van de maand en beschikken zij nog niet over hun gelden. Deze groep wordt nog meer geïsoleerd dan zij al is.‘’

Daarnaast is de financiële uitkering voor mensen met een beperking volgens Koendjbiharie al achterhaald. ‘’Als er gelet wordt op de uitkering van deze mensen, leven zij ver beneden de armoedegrens van SRD 5.400. Zo wordt eerst de SRD 1750 overgemaakt en dagen later de SRD 1800. Het bedrag dat zij ontvangen, is niet voldoende om een hele maand van te leven.’’  Maandelijks ontvangen de mensen SRD 3550 (uitkering plus koopkrachtversterking), wat neerkomt op ongeveer SRD 115 per dag, hetgeen volgens Koendjbiharie, veel te weinig is als gekeken wordt naar de kosten die de mensen hebben.

‘’Dit bedrag is natuurlijk veel te laag. Het gaat om een doelgroep met extra onkosten, zoals ziektekosten, transport, extra kosten voor voeding, etc. Heel verschrikkelijk is ook wanneer de mensen telkens naar een pinautomaat moeten of iemand vragen om te controleren of de bijstand reeds is overgemaakt. Ik weet echt niet waarom men beide bedragen niet in één keer stort. Je jaagt de mensen hiermee nodeloos in de kosten, vooral omdat de pinautomaten meestal niet binnen handbereik zijn‘’, aldus Koendjbiharie.

Bijbetalingen voor medicijnen

Volgens Koendjbiharie beschikt deze doelgroep wel over een ziektekostenverzekering, BaZo- of BZV-kaart, maar moet men vaak genoeg bijbetalen voor bepaalde medicijnen. ‘’Iedereen weet dat deze groep afhankelijk is van bepaalde medicijnen. Het wordt moeilijk voor hen, omdat niet alle medicijnen gratis te vinden zijn via een BaZo- of BZV-kaart. Dit is niet uit te houden. De groep moet het door deze omstandigheden, vaak hebben van donaties en andere vormen van ondersteuning.‘’ Het probleem van bijbetalingen voor medicamenten, vertraagde stortingen is volgens Koendjbiharie reeds besproken met de parlementaire commissie van De Nationale Assemblee. Deze gaf aan te zullen controleren wat er aan de hand is. ‘’Duidelijk is dat dit probleem niet bij één specifieke regering speelt, maar bij haast elke. Erger nog, deze regering doet geen moeite om corrigerend op te treden. Het ziet ernaar uit alsof de beleidmakers deze groep totaal vergeten zijn.‘’

Misleiding en in vergeethoekje

Koendjbiharie zegt, dat deze groep letterlijk in een ‘’hoek’’ geplaatst is. Daarnaast wordt deze groep volgens hem bij de verkiezingen keer op keer misleid. ‘’De regeringen zouden zich daarvoor moeten schamen. Bij de verkiezingen worden deze mensen letterlijk vanuit de straten getild en krijgen zij een behandeling om U tegen te zeggen. Maar kort na de verkiezingen, is men deze doelgroep totaal vergeten. Dit is verschrikkelijk.‘’ De mooie beloftes die aan deze groep gedaan worden, komen volgens Koendjbiharie in een vergeethoekje terecht. ‘’Als je kijkt naar de behandeling en het beleid dat men loslaat op mensen met een beperking, kan gezegd worden dat ze door de jaren heen letterlijk losgekoppeld zijn van de maatschappij. Voor deze mensen wordt het steeds moeilijker en geen een regering die ingrijpt‘’, aldus Koendjbiharie.

door Orsilia Dinge