De regering Bouterse is demissionair en moet op korte termijn de macht overdragen aan de nieuwe coalitiepartner VHP, ABOP, NPS en Pertjajah Luhur, die dit land de komende vijf jaar zullen besturen. Althans het Surinaamse volk heeft beslist, de NDP geen derde achtereenvolgende regeertermijn te gunnen. De coalitiepartners zijn momenteel hard bezig met de voorbereidingen om de bestuursmacht in alle rust over te nemen en aan hun immense taak te beginnen. Een taak die moet inhouden de puinhoop op vrijwel elk gebied, achtergelaten door de regering Bouterse en zijn NDP, op te ruimen. Maar de NDP heeft wederom getoond, zich schuldig te willen maken aan haar owru gwenti van op de valreep benoemingen en bevorderingen van haar getrouwen door te drukken. En bij deze benoemingen en bevorderingen is het natuurlijk de bedoeling, ook de financiële voorzieningen en daarbij behorende emolumenten te incorporeren. Hierdoor wordt de financiële last voor het komende kabinet verzwaard, terwijl de partij er heel goed van op de hoogte is, dat het land eigenlijk failliet is. Zelfs de middelen uit de Centrale Bank van Suriname in SRD, kunnen nog maar nauwelijks door het verhevigen van de monetaire financiering worden aangesproken, simpelweg omdat ook die pot vrijwel leeg is. Overigens is het zo dat in de afgelopen maanden, er naar verluidt op een bijna onverantwoordelijke wijze aan geldschepping is gedaan en dat was goed te merken aan de stijgende wisselkoersen en natuurlijk de op hol geslagen winkelprijzen. Maar om terug te komen op de owru gwenti van de NDP, die we heel goed kennen uit de nadagen van het NDP-kabinet Wijdenbosch, toen ook allerlei figuren in dienst van de overheid werden genomen en naderhand toch geen beschikking voor een vaste aanstelling in de publieke sector konden bemachtigen. Het is nu weer zo, dat veel lieden worden aangesteld en beloften worden gedaan. Maar ook de bevordering op de valreep voor bewezen diensten zijn opgevallen. Mensen die uit loyaliteit moesten worden beloond, maar in de praktijk er een grandioze puinhoop van hebben gemaakt, kregen een betere c.q. hogere functie. Zo hebben we gezien dat binnen onze grootste gewapende macht, er de afgelopen tien jaar een enorme puinhoop van werd gemaakt en de onvrede tot een toppunt is gestegen. Figuren met een dubieus verleden werden in hoge functies gepositioneerd en dat niet door hun kennis en kunde, maar door hun blinde paarse loyaliteit aan de opperbevelhebber. Op een gegeven moment kregen we er zelfs een generaal bij die zich in het verleden in de seinkamer met verbindingen had beziggehouden. De man kwam tot de verbazing van velen, ineens in aanmerking voor het bevelhebberschap. En daar werden vragen over gesteld door de militair S. die daarvoor in het cachot verdween en zelfs zijn salaris moest ontberen. S. stapte naar de ambtenarenrechter en kreeg gelijk. Maar de leider van het leger die nooit pelotonscommandant was geweest, nimmer de leiding had over een compagnie en zelfs niet de zetel van bataljons- of landmachtcommandant mocht verwarmen, werd tot ieders verbazing, ineens brigade-generaal. Na de verkiezingen van 2015, verkaste het heerschap naar Defensie en mocht daar de portefeuille van minister bekleden. In de kazerne mocht Adolf zich een soort waarnemer spelen, maar de generaal bepaalde achteraf toch wat er in het operationele moest gebeuren. Grote frustraties ontstonden er binnen het operationele, omdat de majoor K. in staat werd gesteld hogere officieren te desavoueren en dat met de rugdekking van de generaal en klaarblijkelijk ook zijn hoogste baas. Adolf zwaaide op een gegeven moment volledig ontmoedigd af en er volgden nieuwe benoemingen bij de verschillende legeronderdelen. Capabele jonge en goed opgeleide jonge officieren werden met behoud van salaris thuis gezet, omdat enkelen kritische opmerkingen hadden gemaakt over de gang van zaken die niet in overeenstemming was met de grondwettelijke taakstelling van het Nationaal Leger, NL. Op een gegeven moment kreeg het NL een heel slechte internationale notering en neergezet als het op één na slechtste in de hele wereld. Bepaald geen pluimpje voor de brigade-generaal die van mening bleef, dat hij als minister gewoon niet uit het leger was getreden om zijn ministersfunctie te kunnen bekleden. Door overmoed en arrogantie ging de NDP waar de generaal een groot en fervent aanhanger van is gebleken, de verkiezingen in en moest maar liefst 10 DNA-zetels inleveren, hetgeen ook verlies opleverde. Maar de generaal had zich loyaal opgesteld en moest daar natuurlijk door de opperbevelhebber voor beloond worden. De hoogst denkbare functie binnen een gewapende macht die op niet veel meer dan bataljonssterkte mag rekenen en moet zien te opereren, werd toegekend in de hoge rang van Generaal-Majoor. Leuk voor de man die binnenkort ook thuis zal worden gezet met een hogere uitkering naar zijn pensionering toe. Maar waar die lui bij de NDP nooit rekening mee hebben gehouden, is het rangenstelsel en de daarbij behorende legereenheden en manschappen. Gelukkig heeft men in de afgelopen decennia, nog wel rekening willen houden met de juiste opleidingen en kregen velen de kans zich op militair gebied extern te oriënteren en meer kennis op te doen. Maar waar geen verandering in is gekomen, is de politieke bemoeienis en rancune binnen deze grootste gewapende macht. Goede officieren die land en volk hebben gediend en ook hun leven op het spel hebben gezet tijdens de strijd in het binnenland tegen het Jungle Commando, werden gewoon opzij gezet door de regering Bouterse en lieden die nimmer Stolkertsijver of de Switch Yard te Paranam hadden gezien toen de strijd het hevigst woedde, werden op schaamteloze en bijna misdadige wijze, opzij gezet en vergeten. Maar er breken andere tijden aan en dat geldt natuurlijk ook voor het Nationaal Leger. Daar zullen de loyalisten, voordeelzoekers en corruptelingen, plaats moeten maken voor mensen die nog steeds het leger een warm hart toedragen en wederom orde en gezag wensen te stellen. Hopelijk zullen de komende bevorderingen nog maar weinig te maken hebben met loyalisme en onkunde, maar met professionalisme en onbaatzuchtige inzet in het belang van een gezond militair apparaat. Tot slot dient opgemerkt te worden, dat een generaal onder zich tenminste een divisie van minimaal 20.000 man dient te hebben en dus dienen we daar ook naar te kijken.