Door de sluimerende COVID-19 crisis, is het aantal bezoekers aan de dierentuin al met meer dan 75 procent teruggelopen. Nu er bovendien ook nog sprake is van een ernstige COVID-19 uitbraak, waarbij de hele gemeenschap gevaar loopt, heeft de directie van de Paramaribo Zoo besloten, de tuin voor het publiek te sluiten. Jammer genoeg moet de dierentuin wel geld verdienen om ervoor te zorgen dat de dieren goed gevoed kunnen worden. Daarom is er door middel van een oproep aan de samenleving, verzocht om hulp te verlenen, omdat er geld nodig is. Op dit moment verdient de dierentuin geen cent, daarom wordt verzocht de dierentuin uit dit diepe dal te helpen. Dit kan door nu reeds toegangsbewijzen te kopen voor het moment waarop de dierentuin zijn poorten weer opent. Keerpunt vindt deze noodkreet triest en is voorts van mening, dat als het absoluut niet meer zou lukken de dieren te verzorgen, het misschien tijd is om alternatieven te bekijken, waardoor de dieren terug kunnen in de natuur. Keerpunt is er ook geen voorstander van, dieren opgesloten te houden in kleine kooien, waarvan sommige in 30 jaar niet zijn gerenoveerd of vergroot. De Paramaribo Zoo is naar onze mening een trieste overbodige luxe, want veel dieren zijn er niet meer te zien en wie verwacht een mooi onderhouden tuin te kunnen aantreffen, komt bedrogen uit. Op veel plaatsen groeit het onkruid welig en de hokken van bepaalde dieren staan onder het wied, er is nauwelijks speelgelegenheid voor de kinderen (meeste schommels zijn kapot). Dat onze dierentuin al jaren in een moeilijke financiële situatie verkeert, is bekend. Hetzelfde was ook in de jaren tachtig het geval, waarbij een groot deel van de dieren verloren ging en waardoor in de jaren negentig, het aantal bezoekers sterk terugliep. In de dierentuin zijn nu verschillende Surinaamse apensoorten, een grote kaaiman, een jaguar en nog enkele katachtigen, slangen als de boa constrictor en enkele vogelsoorten, te zien. De zoo is straks 55 jaar geleden opgericht met het doel de samenleving vertrouwd te doen geraken met de dieren die we in ons oerwoud hebben. Daarnaast levert de zoo een bijdrage aan educatie en voorlichting en is bedoeld voor ontspanning. Echter gaat dit alles steeds verder achteruit. De dierentuin snakt naar hulp en heeft meerdere malen financiële steun verzocht aan de regering, met name de First Lady en de samenleving. Het is begrijpelijk dat de dierentuin het niet alleen kan en ook niet met de karige subsidie van overheidswege. Vanaf 2018 heeft de zoo in plaats van SRD 165.000, slechts SRD 50.000 aan subsidie ontvangen van de overheid. Het is dus begrijpelijk dat de leiding van de dierentuin het steeds moeilijker krijgt. De kosten om de dieren te voeden, het onderhoud van de verblijven en het betalen van de dierenarts, lopen aardig op. Maar elk jaar speelt hetzelfde probleem. Als het zo doorgaat, zal onze enige dierentuin niet blijven bestaan. De overheid moet of de dierentuin afstoten, of met een plan van aanpak komen.