VERDWIJNING RESERVES MOGELIJK

Het is reeds bevestigd, dat de Centrale Bank van Suriname is leeggeroofd en daarmede ook een deel van de vreemde valuta Kasreserves. Momenteel ligt er nog een paar miljoen vreemde valuta in de kluis van de moederbank, inclusief goudreserves. We moeten daarom ervoor waken, dat in geval van een noodtoestand, de kans op een tweede “verdwijning”, weer eens mogelijk wordt. De regering Bouterse is momenteel een spoedwet aan het voorbereiden, die betrekking zal hebben op een burgerlijke uitzonderingstoestand (Wet Uitzonderingstoestand Covid-19). Deze wet heeft zogenaamd te maken met de beheersing van de Covid-19 pandemie en is ter uitvoering van artikel 72 c van de Grondwet. De regering is daarom naarstig op zoek naar opties voor financiering van het “Covid-19 noodfonds”. Gezien de wereldwijde situatie en de impact van het Coronavirus en als je kijkt hoe Surinaamse burgers omgaan met de maatregelen gesteld door de overheid, dan is deze wet niet eens een slecht besluit, wanneer het erop aankomt de orde te handhaven gedurende deze crisis. Maar wanneer er wordt gekeken naar het grotere plaatje, dan is de volgende stap het opzetten van een “noodfonds”, want bedrijven c.q. ondernemers zullen nog meer ondersteuning nodig hebben van de regering, indien er een totale lock down wordt ingevoerd in relatie tot een noodtoestand. We denken dan gelijk aan de “armen” die vaker behoefte zullen hebben aan goedkope basisgoederen en pakketten van de regering. Indien deze coronacrisis erger mocht worden, dan zullen er meer medicijnen nodig zijn en medische verbruiksartikelen voor de gezondheidswerkers. Ook beademingsapparatuur zal nodig zijn indien er een uitbraak mocht komen. Kortom de capaciteit van de Intensive Care (IC) moeten vergroot worden, aangezien we tot nu in het gehele land nu maar 30 fully equipt bedden hebben met beademingsapparaten. Keerpunt gaat daarom ervan uit, dat er enkele scenario’s zijn, waar de overheid naar zal grijpen om haar uitgaven te dekken aangezien zij zelf geen “buffer” bezit. Tot aan de verkiezingen heeft deze regering naar wij vernemen, minimaal USD 300 miljoen nodig om de economie draaiende te houden en daar komt nog bij, dat de obligatiehouders van het Oppenheimer Funds in april hun halfjaarlijkse rente van 9,25%, moeten ontvangen. Daar is zo’n US$ 26 miljoen mee gemoeid, die de Staat moet kunnen ophoesten. De enige optie die er dus overblijft, is toch misschien weer een greep in de kasreserves te doen? Volgens onze bronnen zijn de contracten voor het “ringfencen” van de Kasreserves nog steeds niet getekend, dat wil zeggen dat het geld (kasreserves) nog steeds niet 100% is veiliggesteld. Verder zegt onze bron dat Keerpunt gerust mag vermelden, dat een GROOT deel van de kasreserves, nog steeds niet is veiliggesteld/gerinfenced. Eigenlijk principe lijkt het er op, dat de CBvS de bankiers onder druk probeert te zetten, en dat de CBvS pas zal tekenen, wanneer er een vrijwaringsclausule wordt opgenomen in het contract met betrekking tot de kasreserves. Dus een greep in de kasreserves lijkt nog steeds mogelijk te zijn zolang de contracten niet zijn getekend door governor Roemer en zijn directeuren. Aangezien de regering er alles aan zal doen om fondsen op te zetten onder de noemer “Covid-19” bestrijding, is het opzetten van een noodfonds eigenlijk geen kunst, maar de vraag is, waar wordt het geld vandaan gehaald om dat fonds te spekken. Het fonds zal dan vervolgens ook gelden moeten distribueren voor de nodige zaken. De overheid heeft momenteel nergens nog geld, om haar reguliere uitgaven te doen. Dit is al duidelijk bij de betalingen van de olierekening die structureel laat plaatsvinden, en elke keer is er weer een andere instantie (zie huidige situatie ziekenhuizen) die het werk wil neerleggen, vanwege betalingsachterstanden van het personeel. De overheid heeft geen geld, omdat zij niet meer kan lenen, omdat de staat al op haar maximum zit als het gaat om leningen bij de lokale banken, en omdat de banken de kredietruimte niet meer hebben om aan de overheid te lenen. Gezien de rating van de afgelopen week die Suriname heeft ontvangen van Standard & Poor (S&P), kunnen we stellen dat buitenlandse investeerders niet langer geïnteresseerd zullen zijn om de Surinaamse overheid uberhaupt nog geld te lenen. Dit was voor de rating van S&P ook al het geval, gezien de waardedaling van de 2016 obligatie/bond. De obligaties zijn vanaf vorige week gekelderd, omdat investeerders een groot deel van de bonds hebben gedumpt tegen een lagere prijs. Deze actie werd ondernomen wegens de terechte vrees, dat de Surinaamse regering de rente op leningen in april, niet zal kunnen betalen. Hierdoor is de effectieve rente op de bonds ongeveer 17% geworden. Dit betekent, dat indien de overheid nu toch nog op zoek zou gaan naar een buitenlandse financiers, zou ze tegen een rentepercentage van 17% moeten lenen. Als er momenteel wordt gekeken naar de wereldrente, dan is die nog meer aan het dalen, omdat de buitenlandse overheden enorme bedragen aan het pompen zijn in hun economieën, zodat zij die kunnen redden. Daarnaast heeft Suriname ook geen ruimte meer in het schuldenplafond, als je let op de Wet op de Staatsschuld. Dan komt nu weer de vraag, hoe gaat de regering het “noodfonds” financieren? Want we moeten niet vergeten, dat de overheid geen geld heeft om haar reguliere uitgaven te dekken; is de verwachting dat dit fonds een dekmantel zal zijn en niks meer. De regering zal het noemen “in het kader van Covid-19 maatregelen”. Als er uberhaupt geld in dat fonds komt, zal het weer gebruikt worden om consumptieve zaken te financieren. Dit is al bewezen door de donatie van de LR Group, die een donatie deed van USD 100.000 aan het ministerie van Volksgezondheid. In plaats dat Volksgezondheid met dat bedrag beademingsapparatuur heeft aangeschaft, koos zij voor een “speedboot” van usd 50.000 en die geschonken aan het ministerie van Defensie. De regering is nu naarstig opzoek naar financiën om te overleven tot aan de verkiezingen van 25 mei. Het is momenteel zelfs zo, dat de “geldpers” volle toeren draait om ambtenaren uit te kunnen betalen en pakketten moeten worden verdeeld in het kader van de NDP-propaganda. De wisselkoers probeert de regering te beteugelen met een “valutawet” en indien zij met die wet wat valuta kan innen, zal zij daarmede pogen een deel van de olierekening te betalen. En op die manier zullen wij tot de verkiezingen wel zien hoe er overal brandjes worden geblust door de regering.

More
articles