Werd het onderwijsveld eerst geteisterd door minister Peneux die met zijn ‘’korte metten, harde taal’’, het gehele leerkrachtenkorps tegen zich in het harnas joeg, sinds de benoeming van Lilian Ferrier als minister van Onderwijs, Wetenschap en Cultuur, is het er niet beter op geworden. Het beleid van Ferrier kenmerkt zich jammer genoeg door ondoordachte beslissingen en uitspraken. Zo heeft het ministerie op 24 april een schrijven gestuurd naar de leiding van de Stichting Onderwijs der Evangelische Broeder Gemeente Suriname, EBGS, waarin gesteld wordt, dat het contract van veertig leerkrachten die les geven op basisscholen in het binnenland, niet verlengd zal worden, tenzij zij zich inschrijven voor een vervolgopleiding en het inschrijvingsbewijs voor 1 augustus 2019 overhandigen aan de EBGS. Het gaat om leerkrachten die beschikken over een akte voor districtskwekeling of een boslandakte. De meesten geven al meer dan tien jaar les, sommigen zelfs twintig jaar. Op d.d. 24 april ging bedoeld schrijven uit naar de EBGS, op woensdag 29 mei verklaarde minister Ferrier tijdens een gesprek dat zij had met Reshma Mangre, voorzitter van de onderwijsbonden BvL/ALS, dat aan de leerkrachten dispensatie is verleend. Kijk, dat bedoelt Keerpunt met ondoordacht: eerst een schrijven sturen waarin gedreigd wordt met ontslag en daarna zeggen dat er dispensatie wordt verleend. De minister pretendeert het kind centraal te stellen, maar daar merkt Keerpunt weinig van. Leerkrachten die in het binnenland wonen en al jaren les geven aan de kinderen in het binnenland, hebben een band opgebouwd met de kinderen en hun ouders en maken deel uit van de gemeenschap, maar daar gaat de minister aan voorbij. Volgens de minister zijn zij niet bevoegd, dus kunnen ze beter plaatsmaken. Voor wie eigenlijk? Staan er zoveel leerkrachten te trappelen om naar het binnenland te gaan? Leerkrachten die vanuit de stad naar het binnenland gaan, zijn in de regel niet van plan om er jarenlang les te geven, in tegenstelling tot de leerkrachten die wonen in het binnenland. Er is nu dispensatie verleend, maar gezien het eerdere schrijven aan EBGS, stelde Mangre dat zij dat zwart op wit wil zien. Petje af voor Mangre, die ondanks uitspraken van Ferrier die kant noch wal raken, zich niet uit het veld laat slaan. Zo een uitspraak betreft bijvoorbeeld de IOL-kwestie. Vorig jaar konden studenten zich niet inschrijven op het IOL, omdat het curriculum voor de nieuwe bachelor opleiding nog niet af was. Pas in november 2019 kunnen de studenten zich inschrijven. Studenten, ouders en anderen die hart hebben voor het onderwijs, vinden het kwalijk dat een jaar verloren is gegaan. Daar denkt Ferrier anders over, volgens haar is er geen sprake van verlies, want de studenten hadden zich in die tijd extra kunnen scholen. Een kromme redenering waarmee de minister de kritiek dat studenten al een jaar lang onderwijs ontberen, wat te wijten is aan het ministerie, van de tafel wil vegen. Dat de studenten daardoor een jaar later afstuderen en dus ook een jaar later de arbeidsmarkt opgaan, daar denkt Ferrier niet aan. Wat de bovengenoemde leerkrachten in het binnenland betreft, zij zijn misschien niet bevoegd, maar dat betekent niet dat ze onbekwaam zijn, terwijl Ferrier…..vult u maar in…