Door schade en schande wordt men wijs en daar heeft de leider van de politieke partij na de verkiezingen van 2015 wat meer wijsheid uit kunnen putten. ‘Brunswijk ziet paars als grootste opposant’, een kop op de voorpagina van ‘de Ware Tijd’ van maandag 28 januari. Brunswijk stelt dat hij de NDP zal helpen verwijderen bij de verkiezingen van 2020. Hoe dat allemaal zal uitpakken, zullen we wel het komende jaar weten. Maar was het niet Brunswijk die samen met Somohardjo in 2010 bij Bouterse op schoot gingen zitten om lekker opportunistisch ook deel van het machtscentrum uit te kunnen maken? Toen bestuursleden van de BEP in 2010 niet mee wilden gaan met de ABOP en bezwaar maakten tegen een samenwerking met de NDP, waren de platte bedreigingen vanuit de leiding van de ABOP aan de top van de BEP, niet van de lucht. Er zouden best wel ongelukken kunnen gebeuren als de BEP weigerachtig zou blijven. Maffioso praktijken vonden toen plaats en naar verluidt, ging de BEP door zware intimidatie overstag. En zo kwam de regering Bouterse I tot stand en werd Misiedjan minister van Justitie en Politie. Hij werd later opgevolgd door Edward Belfort. PL-partner Somohardjo werd later door Bouterse nog voor de verkiezingen van 2015, uit het kabinet gekegeld. Brunswijk is destijds door puur opportunisme toegetreden tot het kabinet Bouterse I. Bij de formatie van het tweede kabinet Bouterse II, had Brunswijk wederom gerekend op een nieuwe samenwerking, maar Bouterse en zijn NDP voelden daar niets voor. We herinneren ons nog de verklaring van Brunswijk bij het verlaten van het Kabinet van de President tegenover journalisten, dat hij niet van ‘’langa bere’’ toestanden houdt en dat Bouterse maar concreet moest aangeven of hij nou wel of geen samenwerking met ABOP wilde. Al spoedig werd duidelijk dat ABOP en PL niet langer gewenst waren en dat gekozen werd voor de BEP, DOE en de overlopers Sapoen en Chitan uit de Pertjajah Luhur. In de afgelopen vier jaar is duidelijk geworden dat de NDP erop belust is de ABOP verder te kortwieken door verschillende concessies van Brunswijk in te trekken en zo de financiële speling van deze partij verder te reduceren.