Door het financieel en economisch wanbeleid gevoerd door de regering Bouterse in de nu ruim 8 jaren, is het overgrote deel van de Surinaamse volk verarmd. Sommigen zozeer, dat ze nog nauwelijks drie maal per dag een gezonde maaltijd op tafel kunnen zetten. Kinderen op een gedegen wijze opvoeden, kan bij veel gezinnen ook niet langer, omdat vader en ook moeder vaak langer moeten werken om het hoofd boven water te houden. Kinderen en ook de tieners vinden in deze gezinnen nog maar nauwelijks ouderlijke begeleiding en groeien voor galg en rad op. En ofschoon de ouders hun uiterste best doen om hun kinderen te verzorgen, schieten ze financieel tekort. Allemaal het gevolg van een zwaar verminderde waarde van onze nationale munt, de gestegen prijzen en salarissen die al jaren niet voldoende zijn om rond te komen. Het opschroeven van deze salarissen is niet voor alle werkgevers gelijk mogelijk, omdat de inkomsten van veel organisaties binnen de private sector drastisch zijn gedaald. En juist door deze verarming over de gehele linie, zijn bijvoorbeeld ouders niet in staat hun kinderen op een gewenste wijze klaar te stomen voor het nieuwe schooljaar. Velen kunnen dan ook de benodigde schoolspullen niet in voldoende mate inkopen. De regering heeft daarbij gemeend op bepaalde plaatsen Chinese schooltassen met schrijfgerei aan schoolgaande kinderen te schenken. En dat geschiedt deze regering kennende met veel publiciteit. Natuurlijk een druppel op een hete plaat, gezien de grote nood waarin duizenden gezinnen nu verkeren. En wanneer er vanuit de media kritiek wordt geleverd op deze manier van handelen en verblijden van enkele schoolkinderen uit arme gezinnen en men de regering adviseert dat het beter is de mensen te leren hengelen, dan wordt men giftig. Men wenst bij dit kabinet maar niet in te zien dat men de afhankelijkheid van dit volk aan een paars kabinet moet doorbreken door voor meer productie en goede werkgelegenheid te zorgen. Meer werk betekent ook meer inkomen en ook een onafhankelijk bestaan zonder de hand te hoeven ophouden voor een regering die erop uit is steeds meer mensen te knechten en tot de bedelstaf te brengen. Als kritische mensen het hebben over hengelen, dan wenst men erop te wijzen dat men de huidige hulpbehoevenden in staat moet stellen zich weerbaar te maken en te halen uit de financiële ellende waarin ze zich momenteel bevinden. Je bent pas groot wanneer je kan toegeven dat je beleid is mislukt en je gefaald hebt en dat pakketjes verdelen en schooltassen voor enkelen verdelen, geen opwaardering van het besmeurde imago zal opleveren. De mensen zullen zelf gaan hengelen wanneer ze daarvoor de hengelstokken worden aangereikt. Door ze naar een visgat te sturen zonder de benodigde materialen, zullen ze in een katibopositie blijven zitten. We geraken er steeds verder van overtuigd dat zulks het streven is van deze regering.