President Nicolás Maduro beledigt de democratie wereldwijd door de recente gepleegde verkiezingsfraude in zijn land. Inmiddels hebben veertien landen hun ambassadeurs teruggeroepen uit Venezuela. Volgens de kiesraad, won Maduro met 5,8 miljoen stemmen, twee derde van het totaal. De voornaamste oppositiekandidaat, Henri Falcón, behaalde 1,8 miljoen stemmen. De belangrijkste oppositiecoalitie MUD, boycotte de verkiezingen. De opkomst bedroeg slechts 46 procent, mede door de oppositionele boycot. Venezuela heeft weinig vrienden, maar volgens Bouterse is Suriname daar één van. Hoe kan Maduro deze verkiezing bestempelen als een winst, wanneer de oppositie niet in haar geheel mocht deelnemen? Wat voor overwinning kan je daadwerkelijk behaald hebben als meer dan de helft van de bevolking niet naar de stembus is geweest, omdat die al wist dat de uitslag al bepaald was? Een oppositieleider en oud-parlementslid, waarschuwde het volk lang van te voren: “Dit zijn nepverkiezingen van een dictatoriaal regiem.” Ze riep de Venezolanen op de straat op te gaan. De eerste protesten waren al gepland voor maandag j.l. De opkomst van 46 procent van de kiesgerechtigden, was het laagst sinds het begin van de zogeheten Bolivariaanse revolutie, negentien jaar geleden. Dit, omdat de meerderheid van de Venezolanen niet gelooft in eerlijke verkiezingen onder Maduro, die bovendien bij ruim 80 procent van de bevolking niet geliefd is. Hetzelfde fenomeen zien wij in ons land. Ook zien wij de overeenkomsten tussen Bouterse en Maduro. Ga maar na: 1. De oppositie in Venezuela kreeg niet de mogelijkheid op dezelfde manier campagne te voeren als Maduro.
2. Analisten hebben verklaard dat ambtenaren onder druk gezet werden om op Maduro te stemmen en dat het bemachtigen van voedselbonnen gekoppeld werd aan nieuwe identificatiebewijzen die vereist waren om te kunnen stemmen. 3. Bij stembureaus waren er medewerkers van Maduro aanwezig die probeerden stemmen te kopen. 4. Maduro geeft het buitenland de schuld van de economische misère in zijn land. 5. De oppositie in Venezuela is verdeeld. 6.Maduro en Bouterse verdelen pakketten onder het volk, met als doel stemmen te winnen bij de verkiezingen.
De situatie in Venezuela is al geruime tijd uitzichtloos door de lage prijzen voor een barrel aardolie, mismanagement en corruptie. Dan mag Maduro opnieuw de president zijn voor de komende zes jaar, maar hij krijgt de verantwoordelijkheid over een land dat volledig in puin ligt, grotendeels gecreëerd onder zijn eigen regering door gevoerd wanbeleid. Maduro hoeft ook niet te rekenen op steun van de internationale gemeenschap, want de sancties worden juist aangescherpt. Niet alleen door de Verenigde Staten, maar ook door Latijns-Amerikaanse landen, waarvan een groot deel al heeft aangegeven, de uitslag niet te erkennen. In het ooit zo rijke Venezuela met de grootste oliereserves ter wereld, heerst nu wanhoop en honger. Er is gebrek aan medicijnen en voedsel, hyperinflatie maakt het leven ondraaglijk en mensen slaan massaal op de vlucht: sinds 2015 zijn ruim 2 miljoen vluchtelingen genoteerd, voornamelijk in de regio.
