Deze vraag stellen velen zich momenteel naar aanleiding van de problemen die zich momenteel voordoen binnen de zorg en de in aantal toenemen. Het is al enige tijd zo, dat er ernstige financiële problemen zijn om de ziekenzorg in dit land op een redelijk niveau te kunnen houden. Ziekenhuizen klagen al enkele jaren dat ze niet op tijd worden betaald door de overheid voor verleende diensten. De betalingen vinden zo slecht en onregelmatig plaats, dat deze instellingen meerdere malen leningen hebben moeten aangaan bij lokale banken om een sluiting te voorkomen. Het Staatsziekenfonds, SZF, blijft steeds weer in gebreke en komt zijn verplichtingen niet na, omdat ook dit fonds afhankelijk is van stortingen vanuit Financiën die zeer slecht op gang komen. Ook medici hebben de noodklok geluid, omdat ook zij niet of heel slecht hun vergoeding ontvangen voor verleende diensten aan patiënten die aangesloten zijn bij het SZF. De medisch specialisten zijn op het punt beland dat ze patiënten aangesloten bij het SZF, niet meer willen behandelen, omdat ze ook niet of heel slecht worden betaald. De overheid heeft daar ook weer betalingsachterstanden van vele maanden. Zeer recentelijk hebben de radiologische klinieken ook meegedeeld niet langer diensten te willen verlenen aan patiënten voor tarieven die uit 2014 dateren en die voor hen, gezien de devaluaties en inflatie, zwaar achterhaald zijn. Deze tarieven waren in 2014 overeengekomen met de lokale assuradeuren Self Reliance, Assuria en Parsasco en zijn volgens de radiologische klinieken te laag om nog rendabel te kunnen werken. Nieuwe en veel hogere tarieven moeten volgens deze klinieken toegepast en toegestaan worden door de assuradeuren. De laatstgenoemden moeten hiervoor wel overleg en consensus met de overheid bereiken, hetgeen nog niet is gelukt. Inmiddels is door het ministerie van Volksgezondheid bekendgemaakt, dat de radiologische afdelingen binnen de overheidsziekenhuizen wel diensten verlenen aan patiënten voor de nog gangbare tarieven. Hiermede heeft de overheid een dwangmaatregel ingevoerd voor de ziekenhuizen en zulks betekent dat er gewerkt wordt met verlies. De particuliere radiologische klinieken laten zien in deze kwestie niet uit het veld slaan en weigeren te werken voor de achterhaalde tarieven. De overheid heeft hier een enorm probleem, want ze zal uiteindelijk verhogingen binnen de radiologische dienstverlening moeten toestaan, omdat de kosten voor deze zorg enorm zijn toegenomen door de inflatie van zeker 100 procent sinds het jaar 2014. Waar de schoen nog het meest wringt voor de overheid, is het SZF met zijn enorm gezwollen bestand aan verzekerden. Ook het SZF zal moeten inkomen en de verhogingen moeten betalen voor de radiologische diensten. En juist daar heeft de overheid geen antwoord op, omdat ze het geld daarvoor doodgewoon ontbeert. De overheid mag geen moment denken de particuliere klinieken te kunnen dwingen tegen afbraaktarieven door te werken. Geen enkele ondernemer is bereid verlies te lijden om daarmede de overheid plezierig te stemmen. De zaak moet winstgevend blijven, anders is het gewoon sluiten van het bedrijf. Waar het ook goed fout zit binnen de gezondheidszorg, betreft de geneesmiddelenvoorziening en haar beschikbaarheid aan het grote publiek. Het komt momenteel dagelijks voor dat de zieke mens met een recept, ofschoon hij of zij verzekerd is voor het voorschreven medicament, keihard moet betalen, omdat het dan wederom en toevallig niet voorkomt in de klapper van de verzekeringsmaatschappij. En vooral de SZF-patiënten hebben het extra moeilijk, omdat de apotheek in kwestie zo slecht betaald wordt door het SZF, dat deze er nog maar nauwelijks behoefte aan heeft geneesmiddelen te verstrekken aan recepthouders van het SZF, omdat de apotheker geen flauw idee heeft wanneer het SZF voor de medicamenten zal betalen. Medicijnen zijn duur en een gewoon recept kan al gauw een bedrag van honderden SRD’s vertegenwoordigen. Dus voor de meeste SZF-patiënten is het betalen en niets anders. Het geld terugkrijgen van het fonds kan dan ook nog behoorlijk wat loperij en hoofdpijn opleveren. Mensen met een Basiszorgkaart en ondergebracht bij het SZF, genieten momenteel de slechtste behandeling binnen de zorg en krijgen hierdoor steeds meer het gevoel een verschoppeling binnen de maatschappij te zijn . En dat mag natuurlijk niet. Als je een social contract met de gehele samenleving sluit en een sociaal zekerheidsstelsel uit de grond denkt te kunnen stampen, dan moet ook de gewone c.q. ‘kleine man’ op een goede gezondheidszorg terug kunnen vallen en dat is nu in dit land zeker niet meer het geval.