BLAMAGE OP BLAMAGE

Het is eigenlijk te triest voor woorden, dat we herhaaldelijk door crimineel ingestelde landgenoten die razendsnel rijk willen worden, te schande worden gezet. Onlangs werd de zoveelste cocaïnevangst op de Johan Adolf Pengel Luchthaven gemeld en wel in een dubbele bodem van een bagagecontainer. Gelukkig is na de vondst in de bagagecontainer, nota bene van een ‘kist’ van de Air-France KLM, het politioneel onderzoek diepgaand ingezet en zijn belangrijke verdachten zichtbaar gemaakt en aangehouden. De aangehouden verdachten zijn leidinggevende van de SLM, ene V.S., broer van een hoge officier uit het Nationaal Leger, drie medewerkers van de afdeling Security van de SLM , een medewerker van de technische dienst van de SLM, een medewerker van Luchthavenbeheer en als klap op de vuurpijl, een medewerker van het Bestrijding Internationale Drug (BID)-team, die er vooral voor moet waken dat er geen drugs richting Nederland kunnen worden gesmokkeld aan boord van vliegtuigen die de Mid-Atlantische route bestrijken. Uit het resultaat van dit justitieel onderzoek, is wederom glashard bewezen dat er meerdere personen op de JAP-luchthaven zijn die zich bezighouden met de drugstransporten. Het stuitende hierbij is, dat functionarissen in dienst van de SLM, luchthavenbeheer en zelfs een lid van het BID-team, zich schuldig hebben gemaakt aan dit misdrijf en dit land voor de zoveelste keer in de kijker van het buitenland hebben geplaatst.  Het is dan zeker niet onterecht, dat men ons in het buitenland steeds meer onder de noemer ‘narco-staat’ wenst te plaatsen. Als je binnen een jaar in staat bent maar liefst 8000 kilo gereed te hebben voor transport richting West-Europa en daar ook deels in slaagt, dan moet je natuurlijk als natie er niet vreemd van opkijken dat er maatregelen vanwege het buitenland tegen Suriname zullen volgen.  Hoeveel bewijs moet er nog geleverd worden als we hier in het geniep doende waren een narco-duikboot op een perceel van Radj Oedit in elkaar te lassen en er kort daarop nog een Cessna vol drugs op zijn landingsbaan landde.  Als er zoveel cocaïne door Suriname gesluisd wordt richting voornamelijk West-Europa, dan staan daar natuurlijk tientallen, zoniet honderden miljoenen aan harde valuta tegenover. Die harde valuta belandt voor een aanmerkellijk deel weer in ons land via verschillende kanalen en moet op de een of andere manier witgewassen worden. En daar wordt natuurlijk direct de verdenking op dit land nog veel groter. Het is dan ook absoluut niet vreemd dat financieringsinstellingen onze valutabanken scherp in de gaten zijn gaan houden en uit veiligheidsoverwegingen liever geen transacties meer met onze banken doen. Bepaalde buitenlandse banken die niet beboet willen worden voor het zaken doen met een onder verdenking staande staat (high risk nation), nemen het zekere voor het onzekere en mijden de samenwerking.  Suriname moet dan naar een optie uitkijken om toch nog zeer noodzakelijke betalingen in het buitenland te kunnen doen. De Centrale Bank van Suriname heeft zich toen ter beschikking gesteld om de lokale valutabanken te assisteren bij betalingen in het buitenland. Negentien miljoen euro werd naar Nederland gestuurd en door de Nederlandse justitie in beslag genomen voor het instellen van een zogenaamd ‘fenomeen onderzoek’, dat niets anders is dan navorsen of de 19 miljoen niet behoort tot valuta uit het criminele circuit. Suriname heeft nu een groot problem met betrekking tot betalingen in het buitenland, hetgeen blijkt uit de interventie van de Centrale Bank en de confisquering van de 19 miljoen euro door de Nederlandse douane in opdracht van het Openbaar Ministerie. We zullen vanaf nu als land moeten bewijzen dat het ons ernst is de drugscriminaliteit te bestrijden en ook het witwassen van gelden, verkregen uit de informele sector, in hoge mate terug te dringen. Alleen dan zullen we onze naam in het buitenland kunnen verbeteren en zal het weer mogelijk zijn op een normale manier banktransacties met buitenlandse banken te doen. Zolang we de ruimte blijven houden en creëren voor lieden die deel uitmaken van de grensoverschrijdende misdaad en blijven talmen bij een optreden tegen deze lui, zal Suriname verder afzakken in het isolement.  Het is kiezen of delen en de regering van dit land is daarbij aan zet.

*****

Binnen de gezondheidszorg vertegenwoordigen de radiologische klinieken een onmisbaar geheel en een weigering van het management van deze klinieken geen diensten meer aan te bieden tegen achterhaalde tarieven, moet als zeer ernstig worden opgevat door assuradeuren en de overheid. Er moet daarom zo spoedig mogelijk aan een oplossing voor alle betrokken partijen worden gewerkt. Talmen en zaken op de lange baan schuiven zal zeker tot nadeel van de zieke mens leiden. Iemand die zeer noodzakelijk een echo, röntgenfoto of MRI-scan moet laten maken, moet zonder uitzondering geholpen kunnen worden en daarom moet de oplossing voor dit nijpende vraagstuk niet lang op zich laten wachten. Het kan namelijk nimmer zo zijn dat slechts kapitaalkrachtige personen van deze diensten gebruik kunnen maken.  De assuradeuren Self Reliance, Assuria en Parsasco, willen zo snel mogelijk een oplossing en dreigen met een premieverhoging aan polishouders van maar liefst 115 procent. De overheid zal daar fiat aan moeten verlenen. Zover zijn we echter nog niet en de tijd dringt, want de dienstverleners zijn niet bereid water bij de wijn te doen, gezien de zeer sterk gestegen exploitatiekosten binnen de klinieken.  De overheid zal mee moeten werken, gezien het feit dat de kosten binnen de zorg enorm zijn gestegen en niemand meer bereid is tegen achterhaalde tarieven te werken en daardoor verlies te lijden. Ook het Staatsziekenfonds komt niet ongeschonden uit deze affaire. Ook dit fonds zal veel meer moeten neertellen voor diensten die verleend zijn door de radiologische klinieken en daar schijnt de overheid met grote verontrusrting naar te kijken, gezien haar zeer benaderde financiële positie. Alle belanghebbenden in deze kwestie zullen daarom zo snel mogelijk aan een goed bruikbare oplossing moeten werken. Maar in deze kwestie is er geen goedkope oplossing en dat dient vooral de overheid heel goed te beseffen.

More
articles