“Het probleem van de vuilstortplaats is niet alleen het probleem van de bewoners die in het gebied wonen, maar van totaal Suriname”, zegt Reshmi Bihariesingh, voorzitter van de actiegroep Stop Ornami-bo Stort (SOS), op vragen van de redactie.  Zij geeft aan dat het volk de gevolgen van het storten van vuil op Ornamibo on-derschat. Zo is er een onderzoek gedaan in de Parakreek door het Nimos en de AdeKUS, waaraan de bewoners van het gebied ook hebben meegewerkt.

Bihariesingh vermoedt dat het onderzoek alarmerende resultaten heeft opgeleverd, want op het verzoek van de actiegroep om de resultaten in te kijken, werd aan hen voorgehouden dat het een confidentieel stuk betrof. De bewoners van Ornamibo hebben door het storten van vuil last van ongedierte, met name ratten en een enorme stank.

Bihariesingh vertelt dat door de rattenplaag het gebied aantrekkelijk wordt voor slangen en bij het verbranden van vuil vluchten de dieren richten de woningen van de mensen. De stank is volgens haar niet te harden. De SOS-voorzitter ziet de recente berichtgeving over de voorgenomen maatregelen om de vuilstortplaats Ornamibo te ordenen als een meki njang. Zij geeft aan dat er een aantal studies is verricht door zowel de overheid als particulieren, maar die liggen allemaal in een lade. Dat de overheid het enorm veel geld vindt om ovens te plaatsen, is volgens Bihariesingh geen verrassing. Zij merkt op dat dit dan een reden is om een nieuwe studie uit te voeren om zodoende weer een njang te maken.

Zij benadrukt dat wij als volk een mindshift moeten maken: niet de regering moet voor ons bepalen, maar het volk bepaalt voor de regering. Zij haalt als voorbeeld aan dat mensen over en weer klagen over dienstreizen van volksvertegenwoordigers. Echter is Bihariesingh van mening dat het volk daar een stop aan kan brengen, omdat de parlementariërs gekozen worden door het volk. De voorzitter van de actiegroep heeft weinig tot geen hoop dat deze regering wat aan het probleem van Ornamibo zal doen. De vorige regering heeft weinig gedaan, maar deze regering heeft voor chaos gezorgd. Bihariesingh geeft aan dat de actiegroep met als bestuur 12 leden en 550 gezinnen, de hoop dan ook heeft opgegeven dat er een oplossing komt. Niet alleen vanwege de problematiek op Ornamibo, maar ook gezien de financieel economische situatie in ons land. Zo zijn vijf bestuursleden van de actiegroep verhuisd en heeft een bestuurslid aangegeven de strijd vanwege gebrek aan tijd en leeftijd niet meer aan te kunnen.

door Johannes Damodar Patak