De Venezolaanse president Nicolás Maduro, heeft vorige week een nieuw bankbiljet van 100.000 Bolivar geïntroduceerd. Het is momenteel het meest waardevolle bankbiljet in Venezuela, maar het is op de zwarte markt slechts US-dollar 2,50 waard en dat is nog geen SRD 17, -. Venezuela heeft hiermee een nieuwe stap gezet op het pad van de hyperinflatie, want dit nieuwe biljet moet het zogenaamd makkelijker maken om betalingen te doen. Er wordt hier met recht gesproken over hyperinflatie, omdat waar er bij een normale inflatie een prijsstijging van enkele procenten per jaar is, kent hyperinflatie een zodanige geldontwaarding dat de prijzen per dag toenemen. Vorig jaar werd er in Venezuela ook al een compleet nieuwe reeks bankbiljetten in roulatie gebracht, maar die zijn inmiddels ook al zo goed als waardeloos geworden. De introductie van het biljet van 100.000 bolivar, betekent dat Maduro mogelijk biljetten met een lagere notering uit de roulatie gaat halen. Dat zal serieuze problemen geven voor de Venezolanen, zij mogen maar zo’n 10.000 tot 20.000 bolivar per dag opnemen.

Toen Maduro in maart 2013 Hugo Chávez opvolgde, was de inflatie al gestart door de torenhoge overheidsuitgaven in de jaren daarvoor. In 2013 zag Maduro’s regering zich al geconfronteerd met een hoge inflatie en tekorten aan de eerste levensbehoeften. In het eerste jaar onder Maduro bedroeg de inflatie 50% en nu tegen het einde van 2017, wordt een inflatie van maar liefst 2300% verwacht. Deze hyperinflatie is ontstaan doordat er grote hoeveelheden geld werden bijgedrukt, die niet in verhouding stonden tot de economische groei van Venezuela. De Venezolaanse overheid begon met geldschepping om de salarissen van ambtenaren te kunnen betalen. Kinkt dit niet als een bekend fenomeen dat wij ook zelf ook ervaren? De enorme inflatie in Venezuela heeft dit jaar geleid tot veelvuldige gewelddadige protesten tegen de regering. Economisten over de gehele wereld zijn het erover eens, dat de economische problemen in Venezuela voor het grootste deel veroorzaakt zijn door een falend regeringsbeleid, maar helaas ziet president Maduro net als andere despoten dat zelf niet in. Net zoals onze president, neemt hij de schuld van de economische crisis niet op zich. En net zoals Maduro, stelt Bouterse dat onze economie in een crisis is beland door buitenlandse economische excessen. Ook geeft Maduro de zwarte markt de schuld van de problemen, omdat daar de werkelijke waarde van de munt voor iedereen zichtbaar wordt gemaakt. Dit klinkt als hetzelfde ‘a no mi’ beleid, waarover wij thans regelmatig in ons land horen.