De Baileybrug over de Falawatrakreek in West-Suriname, heeft het onlangs onder de zware last van een houttruck begeven. Het Baileygedeelte is bij dit incident in tweeën gebroken. Zwaar verkeer is thans niet over de brug mogelijk. Er wordt, volgens berichten verschenen in de media, thans hard gewerkt om zo snel mogelijk een noodbrug over de toch wel brede Falawatrakreek aan te brengen. In een reactie op de vernieling van de brug door een kennelijk veel te zwaar beladen truck met boomstammen, heeft het ministerie van Openbare Werken met in zijn kielzog de Wegenautoriteit, besloten al het zwaar vrachtverkeer over bruggen boven het ter plekke toegestane tonnage te verbieden. Truckhouders die toch over de bruggen rijden met veel te zwaar beladen voertuigen, kunnen zware boetes van minimaal 5000 SRD tegemoet zien. De wegenautoriteit en de politie zullen een strenge controle op de naleving van deze nieuwe afgekondigde maatregel met ingebouwde sanctie uitvoeren. Uit kringen van de houtsector en de transporteurs van houtblokken, is inmiddels zwaar protest aangetekend. Alvast is men van mening, dat de wegenautoiteit en de politie niet de kennis hebben om de weging van met boomstammen beladen trucks te doen. Daar hebben de beide instanties te weinig kennis van en ook pakken ze de zaak volgens houttransporteurs volkomen fout aan waardoor er onnodig en onterecht boetes zullen worden uitgedeeld aan houttransporteurs en in het verlengde daarvan houtconcessionarissen. Alvast is men van mening, dat bijvoorbeeld een truck met vier assen en dus twaalf banden, op een onjuiste wijze wordt gewogen en daardoor ten onrechte boetes kunnen worden opgelegd. Een truck met vier assen, twee achter en twee voor, moet volgens de transporteurs van houtblokken c.q. boomstammen, op een juiste wijze gewogen worden om verkeerd opgelegde boetes te voorkomen. Wat thans gebeurt, is dat men aan de uiterst gelegen achterste as begint met wegen. Daarna gaat men naar de as die er pal naast ligt. Als de wagen op de weeg gaat, worden dan volkomen onterecht beide assen gewogen, omdat de eerstgenoemde as ook in het gewicht wordt meegenomen en er dan direct en in de meeste gevallen reeds sprake is van een te hoog gewicht en men dan niet over de meeste bruggen mag rijden. Volgens een zeer ervaren pionier binnen de houtsector en zelf ook concessionaris en werkzaam binnen de houtsector, is het van eminent belang dat bij het wegen van de voertuigen, alle vier assen worden gewogen en het totaalgewicht dan door vier dient te worden gedeeld, dan heeft men wel een goed beeld van het totale gewicht van de truck inclusief de houtblokken c.q. boomstammen. Als men zo te werk gaat, zal men zien dat het totaalgewicht aanmerkelijk lager is dan wanneer men as per as weegt en dan het totaalgewicht bepaalt. Waar men thans bij Lanti niet naar kijkt, is de mogelijkheid dat werknemers van SBBS, het totaalgewicht per kubieke meter hout in het veld berekenen en dan het gewicht van de vrachtwagen erbij optellen. Ook dan kan men een zeer nauwgezet gewicht verkrijgen en dat gewicht kan dan bij controle gepresenteerd worden aan de vertegenwoordigers van de wegenautoriteit en de politie. Een kubieke meter hout weegt ongeveer 1000 kilo. Het kan bij bepaalde houtsoorten iets erboven en of eronder liggen. Met een dergelijke maatstaf zou de overheid al een eind verder komen, dan met het wegen op een verkeerde manier van trucks die hout vervoeren. Een heikel punt dat de houtexploitant en uiteindelijk ook de staat Suriname, behoorlijk verlies zal opleveren, betreft de lengte van omgezaagde bomen en de baklengte van de houttrucks. Volgens de politie mag een omgezaagde boom niet meer dan 2 meter aan de achterzijde van een vrachtwagen uitsteken, maar bij de houtkap zijn er bomen van hoogwaardig tropisch hardhout die wel 15 meter lang kunnen zijn. Om de regels van de politie na te leven, zou van een dergelijke gerooide boom van 15 meter zeker 5 meter worden afgezaagd en ter verrotting in het woud achtergelaten moeten worden. Dit is natuurlijk waanzin en zonde van het goed bruikbare hout, dat zowel in Suriname als daarbuiten goed gebruikt zou kunnen worden. Met deze uitsteek van boomstammen op trucks, zou de overheid wat meer rekening moeten houden en de regels moeten versoepelen, aldus de mening van een ingewijde binnen de houtsector. Opgemerkt werd dat de gemiddelde houttruck die op onze wegen rijdt, maximal 20 ton aan hout kan vervoeren en een Baileybrug kan dat met het grootste gemak trotseren, mits hij goed onderhouden wordt en er geen sprake is van sabotage.

TRANSPORT OVER WATER?

Er wordt volgens onze bron thans veel gesproken over het transport van houtblokken c.q. boomstammen over water en niet langer over de weg. Die tijd is volgens een kenner in de houtsector voorbij. Vroeger en in het bijzonder in de koloniale tijd, was het zo dat enkele kleine concessionarissen concessies hadden die aangrenzend waren aan waterwegen en zo in staat waren hout op veel kleinere schaal naar de hoofdstad of hun eigen houtzagerijen te vervoeren. Er waren toen enkele houtzagerijen langs de Surinamerivier. De grote houtzagerijen liggen niet meer langs een waterweg en dus moet het hout met trucks worden aangevoerd. Thans is het ook zo, dat men het bos in dient te trekken vanuit ontsluitingswegen om het hout te kappen en naar de weg te slepen om het vervolgens in te laden. Er is dan ook geen andere mogelijkheid dan de boomstammen over de weg te vervoeren. In het verleden heeft de overheid en natuurlijk ook ‘s Lands Bos Beheer, LBB, ervoor zorggedragen dat er bosontsluitingswegen kwamen die vooral dienst moesten doen om hout te kunnen transporteren naar de stad. Zo werd er bijvoorbeeld een weg vanuit Langatabbetje en Patamacca aangelegd, die dwars door het woud liep, richting Pierre Kondre aan de Surinamerivier en bij Carolina over de toen aangelegde houten brug kon worden getransporteerd, richting Afobakaweg en daarna richting Paramaribo. Voor het gebruik maken van deze bosontsluitingsweg moest destijds tol betaald worden. Met deze gelden kon onderhoud gepleegd worden aan de wegen en de bruggen op dit traject. Elke maand kwam dan een vertegenwoordiger van Thesaurie om de opbrengsten van de tolheffing op te halen. Het geld werd daarna goed besteed en de controle op de bruggen en wegen in het achterland vond regelmatig plaats. Door tolheffing bij met name de brug bij Pikin Saron, werd binnen zeer korte tijd genoeg geld verdiend om indien nodig een tweede brug te bouwen. Ook bij Stolkertsijver werd geruime tijd na oplevering van de stalen brug, tol geheven. Geen wonder dat de brug geen onderhoud meer kent en er zeer verwaarloosd bij staat.

BRUG DOODGEWOON ONTVREEMD

Om het houttransport beter te doen verlopen en te voorkomen, dat men omgehakte bomen uit het Langatabbe-tjegebied blijft verrijden over de Oost-Westverbinding vanuit Moengo naar Paramaribo en dagelijks een groot gevaar blijft vormen voor medeweggebruikers op de Wijdensboschbrug, is het van belang wederom terug te komen op de bosontsluitingsweg die van Langatabbetje loopt tot Pierre Kondre aan de rechteroever van de Surinamerivier. Ook de brandstofaanvoer naar het goudbedrijf van New Mont, zou kunnen geschieden via deze weg die slechts heropend dient te worden. Echter is het zo, dat de brug bij de plaats die bekend staat als Java over de Boven-Commewijne, is ontmanteld en gestolen . Hierdoor kan men geen gebruik maken van de meergenoemde bosontsluitingweg die loopt vanuit de weg naar Langatabbetje tot Pierre Kondre aan de Boven-Suriname. Het wordt daarom de hoogste tijd dat het Openbaar Ministerie onderzoek gaat plegen waar een Baileybrug met een lengte van zeker 30 meter naartoe is gegaan nadat leden van de Surinaamse Auto Rally Klub, Sark, na 2010 voor het laatst over deze brug hebben gereden. Daarvoor werd er een ponton van het bedrijf V.K. naar Java gedirigeerd om de brug op te vijzelen waardoor de rallyrijders over de brug konden. Na de rally werd de brug naar verluidt gedemonteerd en op de ponton de Commewijnerivier af gevaren. Daarna werd de stalen oeververbinding enige tijd waargenomen op het emplacement van het voormelde aannemersbedrijf V.K.. Na enige tijd kreeg de brug een andere bestemming en zou zelfs naar Guyana zijn gesmokkeld en daar verkocht. Leden van de Sark zouden het Openbaar Ministerie meer kunnen vertellen over waar de brug naartoe is gegaan en wie er allemaal betrokken zijn geweest bij deze zwendel. Indien de brug teruggehaald kan worden en weder opgezet te Java, zullen zowel de houtconcessionarissen als het goudbedrijf Newmont, gebruik kunnen maken van de bosontsluitingsweg die destijds door LBB werd aangelegd en die ook een verbinding met Moengo en Albina mogelijk maakt.