STELEN EEN NIEUWE CULTUURVORM?

De afgelopen week schrokken we niet echt van een bericht in een lokaal dagblad, dat er ook bij de Belastingdienst grote bedragen die de staat dienen toe te komen, zijn verduisterd. Lieden van wie je het niet zou mogen verwachten, zouden in het computersysteem hebben gerommeld en zich zo grote bedragen eigen hebben gemaakt. Namen werden er van staatswege niet genoemd, maar de fraude is aanzienlijk en toont wederom aan dat er binnen het ambtelijke mensen zijn die stelen en dat op zeer geraffineerde wijze doen. In de periode dat minister Van Dijk-Silos het voor het zeggen had op Justitie en Politie, ontdekte ze tal van oneigenlijke handelingen op het kantoor dat belast was met immigratieaanvragen en de afhandeling van bescheiden. De minister wenste daar paal en perk te stellen om geregistreerde gevallen van corruptie voortaan te verhinderen. Ambtenaren die zich schuldig maakten aan corruptieve praktijken, wilde de minister aanpakken. Nauwelijks had men in de gaten dat de minister het mes diep zou steken in de onwettige handelingen gepleegd in het pand aan de Mr.DR. J.C. de Mirandastraat, of er werd opzettelijk brand gesticht. Het pand liep zware brand-, schroei- en waterschade op en staat er tot op heden desolaat bij en gaat helemaal verloren als de overheid niet spoedig een nieuw dak laat aanbrengen. De brandstichting heeft aangegeven waartoe wetsovertreders of doodgewoon misdadigers in ambtelijke dienst, toe in staat zijn wanneer de kans bestaat dat ze tegen de lamp zullen lopen. Veel erger misdrijf is niet uitgesloten als het op het stukslaan van de zogeheten nyan patu’s binnen het ambtelijke aankomt. Velen leven thans van de corruptie, omdat ze zich een bepaald levenspatroon hebben aangemeten waar veel meer geld dan het maandelijks salaris aan verbonden is . Stelen en tyuku’s eisen en aanvaarden, stelt de corruptelingen in staat hun bestedingspatroon te behouden. Binnen De Nationale Assemblee beijveren bepaalde wetgevers zich ervoor de Anticorruptiewet, nadat bepaalde aanpassingen zijn doorgevoerd, goed te keuren. Bepaalde wetgevers bepleiten zelfs een wet die met terugwerkende kracht gaat werken. Of dat zal lukken, blijft een open vraag, omdat heel wat corruptieluizen dan in gevaar zouden kunnen komen. Keerpunt is zich er goed van bewust hoe ernstig de corruptie thans is en hoe diep die is geworteld binnen het ambtelijke. Wanneer een dergelijke corruptiewet eenmaal is aangenomen, afgekondigd en gepubliceerd, volgt natuurlijk wel de controle op de naleving van deze wet en daar juist zal men goed en nauwkeurig en ongestoord te werk moeten kunnen gaan, wil men van een geslaagde ingreep spreken die voordeel voor dit land moet opleveren. De Surinaamse gemeenschap kennende en het nepotisme dat hier hoogtij viert, zijn wij bang dat bij de controle op de naleving er nog heel wat zaken zich zullen voordoen die het daglicht schuwen. Wie gaat voor de bijl en wie niet . En voor wie zal er druk op het Openbaar Ministerie worden uitgevoerd om vervolging te staken en voor wie weer niet. De tijd zal het leren. In ieder geval zijn er gelukkig nog instituten werkzaam die zaken aan het licht zullen brengen, mits de democratie natuurlijk geen geweld wordt aangedaan, want die mogelijkheid moet niet uitgesloten worden, gegeven het feit dat er nog steeds mensen zijn die de machtsstaat huldigen.

More
articles