De tarieven op de zeventig busroutes van de PLO zijn op 17 mei jongstleden voor het laatst verhoogd. Deze bustarieven worden tot deze maand nog gesubsidieerd. De Particuliere Lijnbus Organisatie (PLO) zou daarom in dit kader in de eerste week van juli weer aan tafel gaan zitten met de belaste overheidsinstantie voor nieuwe bustarieven. Echter zijn er tot nog toe hiertoe geen acties ondernomen, die publiekelijk kenbaar zijn gemaakt. Maar bij de laatste tariefsaanpassing bij de PLO is gebleken dat veel mensen, voornamelijk jongeren en ouders die veel kinderen hebben en met de bus naar school gaan, het moeilijk hebben om de nieuwe bustarieven te betalen. Voor de korte routes betaalt men nu SRD 1,85, echter zijn er voor deze tarieven maar enkele lijnbussen beschikbaar. Voor de andere routes moeten passagiers meer dan SRD 2,10 ophoesten. Ofschoon veel mensen het moeilijk hebben om de gestelde tarieven te betalen, doet niemand iets daaraan. Elke actie die in het begin hiertegen is ondernomen, werd geboycot door een of andere NDP-groep. Alle kosten van levensonderhoud schieten de lucht in en het gros van de bevolking zwijgt en kijkt gelaten toe. Gezien het Actiecomité Belang-hebbenden Particuliere Lijnbushouders niet tevreden is met de normale stadsritten van SRD1,85 per persoon en die wil hebben op SRD2,50 per persoon en gezien het feit dat er nu weer gesprekken gevoerd zullen worden tussen de PLO en de overheid, is de kans groot dat er opnieuw een tariefsaanpassing komt voor de PLO. Het volk dat maar niet protesteert hiertegen en alle verhogingen accepteert, is beklagenswaardig. Het Surinaamse volk heeft echt een te passieve houding en blijft maar voortdurend klagen. Een ieder klaagt, maar slechts weinigen zijn bereid acties te ondernemen die doorslaggevend kunnen zijn voor verandering in dit land. Het wordt nu de hoogste tijd dat we onze attitude gaan veranderen. Want als wij alles maar blijven accepteren, zullen er maar verhogingen op verhogingen komen. Willen wij verandering zien, dan moeten we niet bang zijn om onze mening te ventileren, we moeten als volk ook niet bang zijn om de regeerders op hun fouten te wijzen.