De bundeling van personen, politieke partijen, delen van de vakbeweging, maatschappelijke organisaties en grote delen van het bedrijfsleven om morgen een grote demonstratie te houden tegen de regering Bouterse, neemt steeds grotere vormen aan. De ontevredenheid bij de gemeenschap tegen het door de regering Bouterse II gevoerde wanbeleid, is zo zwaar toegenomen dat protest- en straatacties thans onvermijdelijk zijn geworden. De enorm gestegen kosten van levensonderhoud en het sombere vooruitzicht dat deze kosten mede door maatregelen van de overheid nog verder zullen toenemen, hebben gemaakt dat grote delen van de gemeenschap het thans welletjes vinden en hun misnoegen via straatprotesten willen tonen. De prijzen in de winkels zijn voor velen niet langer betaalbaar, daarbij komt dat de regering onlangs ook nog de brandstofprijzen aanzienlijk heeft verhoogd om meer inkomsten te kunnen genereren voor het doen van volgens haar noodzakelijke uitgaven. Deze verhogingen kunnen volgens velen echt niet meer door de beugel en nog meer verhogingen die volgens een IMF-recept in het verschiet zijn gesteld, zijn absoluut onacceptabel. De actievoerende personen en instanties wensen dan ook dat er onmiddellijk een halt wordt toegeroepen aan de verdere verarming van dit volk, want van verarming is er wel degelijk sprake bij het overgrote deel van dit volk. De regering Bouterse heeft al laten weten er niet over te piekeren de brandstofverhogingen, terug te draaien. Met dit standpunt heeft ze het gramschap bij de gehele gemeenschap gehaald, omdat iedereen weet dat brandstofverhogingen zonder enige twijfel zullen leiden tot veel meer verhogingen in winkels en het dagelijkse leven voor een ieder nog ondraaglijker zullen maken. De regering heeft daarom de keus tussen terugdraaien van de verhogingen en verder financieel vastlopen of persisteren in haar dwaze verhogingen en beleid en nog meer verzet in de hand te werken. Ze mag er als ze toch nog vasthoudt aan het bewandelen van haar heilloze traject, op rekenen dat ze de rest van haar regeermandaat ( nog zeker ruim 3 jaar) op de grootste problemen mag rekenen en zal er zeker niet verzekerd van kunnen zijn, dat ze in alle rust verder zal kunnen aanzitten. Een grootschalig protest is morgen dan ook niet afwendbaar. De regering zal, zoals wij al eerder stelden, alle registers uit de kast trekken om het protest van ontrevreden Surinamers dat voor morgen gepland is, te frustreren. Ze heeft in ieder geval getracht om door middel van de door haar beheerste media kanalen met vuil te spuiten en heeft daarvoor tot verbazing van velen, mensen ingezet met een bedenkelijk verleden, die niet onbekend zijn in justitiële kringen. Jammer dat men voor dat soort niveau heeft gekozen en dat ook de levensbedreigingen niet zijn uitgebleven. Maar ze moet ook beseffen dat we anno 2017 niet meer een identieke situatie hebben als tijdens de jaren tachtig van de vorige eeuw, toen Bouterse CS met machtsmiddelen en het schenden van de mensenrechten, de vrije meningsuiting in de kiem kon smoren. Niet alleen hier kijkt men toe, maar ook extern wordt de zaak zeer nauwlettend in de gaten gehouden. Mensen met kogelbriefjes en kogelvrije vesten intimideren, werkt allang niet meer bij een ieder. Er is een nieuwe, jonge generatie onbevreesde Surinamers opgestaan, die zich niet meer laat intimideren en bedreigen. Machtsbehoud is een zeer relatief begrip en je kan het ook zo kwijt zijn als een volk vastberaden is het je te willen ontnemen. We weten allemaal dat er mensen bij deze regering huizen die totaal machtsdronken zijn en er het dwaze idee op na houden dat Suriname van hen is en dat daarom niemand hun positie in gevaar zou mogen of kunnen brengen. En juist omdat men niet bij de sterk gereduceerde vleespot weg wil, is men uiterst agressief en denkt men nog terug te kunnen grijpen naar machtsmethoden, die niet meer in deze tijd horen. Suriname is van ons allen en het overgrote deel van de gemeenschap wenst verandering en vooruitgang en kiest zeer zeker niet voor achteruitgang en verdere verarming. De mensen die aan de macht zijn en zich een zeer possessieve houding aanmeten, dienen te weten dat de daadwerkelijke macht bij het volk berust. Als het volk massaal beslist dat de verandering onvermijdelijk en ten spoedigste dient te geschieden, hebben ze geen andere keus dan in te binden en over te dragen.
****
Er is iets goed mis in dit land. De criminaliteit neemt steeds ernstiger vormen aan. En dat komt allemaal, omdat we een regering hebben die geen gezag uitstraalt en totaal gefaald heeft in het demonstreren van een degelijk veiligheidsbeleid. In stad en binnenland worden op goed georganiseerde wijze gewapende roofovervallen gepleegd. Een heel winkelpand wordt in brand gestoken, omdat rovers geen kans zagen het binnen te dringen. Winkelier en zoon kwamen daarbij in de vlammen om. Bij deze mislukte roofoverval werd er met automatisch vuur op het pand geschoten. Ra ra hoe kan dat? Hoe kwamen deze criminelen aan automatische wapens? Het onderzoek zal dat moeten uitwijzen. Het is te hopen dat deze gewapende misdadigers snel worden gevat en de wapens afhandig gemaakt. Blijven deze rovers uit handen van de politie, dan kunnen we meer gewelddadigheid in het achterland en misschien ook onze hoofdstad verwachten. Ook in onze hoofdstad was het de afgelopen 24 uur weer mis. Roofoverval aan de Dokter Sophie Redmondstraat. Een pand, gespecialiseerd in elektrische apparatuur, werd door gewapende rovers overvallen en het personeel tot bloedens toe mishandeld en gekneveld achtergelaten. De politie stelt een onderzoek in, is meestal de laatste regel uit de berichten van de politie voorlichtingsdienst. En daar mogen we het dan allemaal mee doen. Maar het onveilige gevoel bij het Surinaamse volk is helemaal niet weggenomen. De angst blijft toenemen en de overtuiging dat de overheid geen vuist kan maken tegen het gespuis neemt verder gestalte. Er is dringend grote verandering in dit land noodzakelijk en daar zijn velen het thans nadrukkelijk over eens .