Onder de ambtenaren groeit de onvrede met de dag. Vooral het bericht van de vorige week vanuit de regering dat leerkrachten er met minimaal SRD 500 vooruitgaan in loon, heeft kwaad bloed gezet.
Men gunt de leerkrachten hun deel, maar men voelt zich toch gepakt doordat er voor de landsdienaren niets concreets in het vooruitzicht ligt. Ondanks toezegging van de president dat de groep in april een verhoging tegemoet mocht zien, zal dat niet het geval zijn. Uit de woorden van de minister van Financiën, Gillmore Hoefdraad, is duidelijk dat de regering nog zeker 2-3- weken nodig heeft om te weten welke mogelijkheden er zijn, en als die er zijn hoeveel de landsdienaren tegemoet mogen zien. Rond de persoon van Ronald Hooghart, de voorzitter van de CLO die de belangen van alle landsdienaren moet regelen, is het rustig. Hij zou het een en ander bespreken met de president, maar wij hebben dus niks gehoord.
Het lijkt erop alsof de regering slechts oor heeft voor de onderwijsgevenden in een wanhoopspoging een volgende staking te vermijden. De zogenaamde bureauambtenaren wachten op een stukje lotsverbetering, maar ook voor hen schijnt er geen licht in de tunnel te zijn op dit moment. De onvrede wordt ook nog versterkt door het feit dat de benzineprijzen en prijzen voor andere zaken de lucht ingaan en het steeds moeilijker wordt om de eindjes aan elkaar te knopen.
Uitkomen met je salaris is tegenwoordig een haast onmogelijke zaak.
Vooral de mensen die al een laag inkomen hebben, zijn het zwaarst getroffen door de verhoogde prijzen voor goederen en diensten. Deze mensen wonen meestal in huurwoningen en hebben ook op dat stuk een zware verhoging moeten incasseren. Nu is uitkomen een illusie en men kijkt reikhalzend uit naar wat de regering zal bieden. Het is onvoorstelbaar, dat de regering nog niet weet wat er allemaal in kas is en hoeveel er nog binnen zal komen. Onze economie en inkomsten zijn echt niet zo ingewikkeld om te weten wat onze draagkracht is als land, met andere woorden: is er wel of geen geld om de landsdienaren een verhoging te geven.
De president van het land heeft vaak te kennen gegeven, dat hij druk bezig is om de economische problemen van het land op te lossen, maar die zijn tot op de dag van vandaag nog steeds hetzelfde. Men probeert nu via allerlei verhogingen geld binnen te halen, want de groei van de economie die deze regering had verwacht, schijnt uit te blijven en de zorgen nemen met de dag toe.
De deal met het IMF verloopt ook niet vlot, maar stap voor stap zien we wel dat men de richting gaat die het fonds wenst. Dat is de enige manier waarop de regering wat geld binnen kan krijgen en de rust, hoewel niet structureel, binnen het valutaverkeer kan behouden. Na één tranche heeft het IMF het voor gezien gehouden, omdat de regering zich niet heeft gehouden aan de afspraken. De regering heeft een loodzware opdracht om te voldoen aan de eisen van haar ambtenarenkorps, maar blijft in gebreke, omdat de inkomsten zwaar tegenvallen. De ambtenaar pinaart en wil een beter leven. Wij zijn benieuwd.