Aan het begin van dit jaar dachten wij dat de regering serieuzer zou worden en zou aangeven hoe het land verder uit de crisis gehaald zou worden. Wij hadden verwacht dat de leiding van het land concreet zou aangeven hoe wij de crisis zouden bezweren. Neen, integendeel moesten wij luisteren naar allerlei verzinselen en sprookjes. De corruptie en criminaliteit zouden aangepakt worden en de economie zou ook gezond gemaakt worden. Ook de koers zou dalen en zich stabiliseren. Nee hoor, wij werden getrakteerd op vervroegde 1 april moppen.
Vanaf dag één dat de NDP in het zadel zat, zou het goed gaan met ons land. Ook zouden investeerders met elkaar als het ware op de vuist gaan om zaken te doen met ons land. De rij zou kilometerslang zijn van mensen die geld hier wilden investeren. U weet intussen al wat het saldo is na zes jaar NDP-regering. Verarming en nog eens verarming. Wanneer de middenklasse wegvalt, is dat levensgevaarlijk voor de samenleving. Dan lijkt het alsof de lage klasse zich als een virus verspreidt, wat ook zo is. Het betekent niets anders dat de verpaupering ergere vormen zal aannemen. Daar zijn er genoeg voorbeelden van in de wereld. Het volk is nu aan zet. Het was mooi om te klagen via social media, maar dat brengt geen verandering. De regering ziet dat en neemt het met een korreltje zout. Langer stilzitten is geen optie. De enige verandering en verbetering die zal plaatsvinden, is wanneer die hele samenleving net als 1998-1999, de straat opgaat en eist wat er moet gebeuren. De governement take is nooit weggehaald ondanks beloften, de koers blijft maar stijgen en zo kunnen wij maar doorgaan. De benzineprijs gaat deze maand of iets later verder omhoog, dus uw portemonnee zal nog verder onder druk staan als die tenminste nog spanning aankan. Ook toen dacht de voormalige president dat het volk maar law law was en dat hij zijn rit zou uitzitten. Hij heeft het toen geweten. Toen begon het herstel onder Venetiaan en na tien jaar begint de verpaupering opnieuw, omdat mensen vonden dat hij nog vijf moest krijgen. Alstublieft, volk van Suriname, dit is waar u voor hebt gekozen. U heeft het veroorzaakt en dus moet u voor het herstel zorgen. Dit kan niet via de kantlijn, maar iedereen op elk niveau zal de straat moeten opgaan om herstel te eisen. Petje af voor ‘Wij zijn Moe’ en de vakbeweging. Zij hadden de durf getoond om te demonstreren. Helaas heb je altijd een paar pajongwaaiers in ons midden die altijd de kat uit de boom willen kijken. Dit is het moment om de regering te bedanken voor het willen vernietigen van onze economie. Voor degenen die het nog niet beseffen, de recente verhoging zal niet de laatste zijn. Just watch and learn. Laten wij u een mooi voorbeeld geven. Eerder spraken wij met Winston Ramautarsing, voorzitter van de Vereniging van Economisten in Suriname (VES). 2016 is voor hem een historisch jaar geweest, omdat onze welvaart nooit eerder zo achteruit is gegaan. Zelfs in de slechtste tijden is het nooit zo slecht gegaan. Als voorbeeld haalt Ramautarsing aan het jaar van de revolutie 1982, toen was de economische krimp 6,5 procent, dit jaar ligt die rond de 10 procent. Het volk kan zich volgens hem voorbereiden op heel veel pijnlijke maatregelen in 2017. A no unu taki maar iemand die wel van wanten weet als het gaat om de economie. En als wij aannemen dat dit beeld nog erger zal worden, dan was het op oudjaarsavond een illusie geweest om met de pagara’s alle slechte zaken de wereld uit te schieten.