Staatsolie is een bedrijf waar wij trots op mogen zijn. Het is een onderneming die nationaal en internationaal een goede naam heeft en daarmee vanwege haar activiteiten bijdraagt aan de inkomsten van de Staat. Het bedrijf heeft het goed gedaan. Jaja, goed gedaan, totdat dit stelletje grappenmakers de macht in 2010 overnam en langzamerhand de weg van destructie heeft ingezet. Het is niet de eerste keer dat de NDP duistere plannen heeft met dit bedrijf. Toen Jules Wijdenbosch nog president van het land was, was er sprake dat Staatsolie verkocht zou worden. De toenmalige regering ontkende in alle toonaarden dat hiervan sprake was, totdat er documenten de kop opstaken. Onder het Nieuw Front werd het bedrijf in rustig vaarwater gebracht en was er sprake van groei en ontwikkeling. De kas van het bedrijf was goed gevuld. Nogmaals, zoals wij al zeiden, de zaak nam een andere wending toen de NDP in 2010 de macht overnam. Zoals bekend, moest en zou de NDP met veel geld strooien en werd er helemaal geen rekening gehouden met tegenvallers. Een goed gevulde monetaire reserve verdween als sneeuw voor de zon en wij zitten nu met de gebakken peren. Staatsolie is de kip die gouden eieren legt, dus zocht dit kabinet naar mogelijkheden om het bedrijf verder uit te persen. Dit vond ze in het aangaan van leningen. De Staatsolie maatschappij heeft grote schulden. Voor wat de overeenkomst met de goud multinational Newmont betreft, zou Staatsolie zijn aangewezen als partner vanuit de overheid om 25 procent van de Newmont productie te krijgen. Echter kan Staatsolie deze royalty’s niet in haar kas doen, omdat het gehele bedrag van de Newmont deal bestemd is voor aflossingen van schulden die gemaakt zijn door Staatsolie. Staatsolie heeft het totaalbedrag aan schulden altijd geheim weten te houden. Van de 550 miljoen Amerikaanse dollars die de Staat Suriname van de internationale kapitaalmarkt geleend heeft, is 300 miljoen Amerikaanse dollars overgemaakt op de rekening van Staatsolie. Dat geld is bestemd voor het aflossen van de schulden. Dit geeft ook weer dat de schuld van Staatsolie veel hoger is dan wat men aan het parlement heeft voorgehouden. Het komt erop neer dat het bedrijf diep in de problemen zit dankzij ondoordachte constructies en vermoedelijk ook nog op advies van ‘wonderboy’. De zaak is zelfs onoverzichtelijk voor het IMF, zo bleek uit gesprekken die gevoerd zijn over de schuldpositie van ons land. Het is niet vreemd dat ons land geen tweede tranche van het fonds heeft gehad, omdat zaken er duidelijk niet goed uitzien en ons land zich niet aan de gemaakte afspraken houdt. Onze nationale trots heeft een forse schuld af te lossen tegenover andere verplichtingen die ze nog heeft. Is dit het begin van de ondergang van het bedrijf? Wij hopen van niet, maar wie zich verdiept in de ontwikkelingen binnen de organisatie, komt al gauw tot de conclusie dat het alles behalve rooskleurig is. Dit, terwijl wij vaker hebben gezegd dat de politiek ver buiten de deur van deze bedrijven gehouden moet worden. Dan krijg je een situatie die je niet graag had gewild en vooral met een regering die een ‘krabita anu’ heeft.