Wij hebben toch wel aardig wat gehad in de discussie tussen de regering en het IMF. Het is duidelijk dat partijen niet op één lijn zitten en het heeft er veel van het fonds niet van plan is om de volgende tranche over te maken, totdat ons land zich houdt aan de gemaakte afspraken en duidelijk de lijn van het fonds wenst te volgen, gaat de kraan niet open. Over en weer is er wat gezegd, maar van Surinaamse zijde gaan beleidmakers alsmaar door met te vertellen hoe slecht het fonds is. Eerst was het hoera en nu is het kruisig hun. De regering ruikt andere mogelijkheden en wil zelfs een onmogelijk akkefietje uithalen met het schuldplafond. Het plafond gaat nu naar 80 procent en je vraagt in gemoede af waar wij naar toe willen met dit mooie land. Een schuldplafond van 80 procent geeft aan dat wij veel schulden hebben met de wetenschap dat niemand weet hoe dit alles terugbetaald gaat worden. Nu focust de regering zich op gelden van de IsDB en andere financiële instituten in de hoop het IMF links te kunnen laten liggen. Verder wordt er alles aan gedaan om het obligoplafond op te trekken naar 80 procent. Het leuke ervan is, dat er mogelijk een bepaling komt waarbij de minister van Financiën schotvrij is als hij het plafond overtreedt. De coalitie vindt dat die bepaling niet erbij hoeft en focust zich eerder op andere dingen. In de nieuwe ontwerpwet wordt de verantwoordelijkheid van de minister ook geschrapt. Ook de strafbepaling bij het overtreden van de wet door de Financiënminister, wordt ongedaan gemaakt. Melvin Bouva, vice-voorzitter van DNA en NDP-topper, vindt dat deze strafbepalingen niet geschrapt hoeven te worden. “Als wij de omstandigheden, randvoorwaarden en nieuwe criteria zodanig formuleren, zal de positie van elke monetaire autoriteit van een of ander oneigenlijke regel beschermd en bespaard blijven”, zegt hij. De parlementariër benadrukt dat uiteindelijk het parlement zich hierover zal buigen en een eindbeslissing zal nemen. Voor hem geniet dit punt niet de hoogste prioriteit, maar wat er gedaan zal worden met het negatieve bbp. Je ziet hier duidelijk waar men het accent op wil leggen. Het gaat de coalitie nauwelijks over het wel of niet vervolgbaar stellen van de minister als hij in de fout gaat, maar meer om het oplossen van de economische crisis in ons land. Men wil niet eens dat als discussiepunt hebben en dat is nou het gevaar van dit alles. Staan wij er wij bij stil wat er gebeurt als een minister bijvoorbeeld het plafond overtreedt. Hij kan met allerlei verhaaltjes komen en er gebeurt niks, want de wet heeft dan daarop geen invloed. Suriname kent absoluut geen stijgende lijn qua economische ontwikkelingen. Alles zit vast en de prijzen blijven alsmaar stijgen in winkels. De regering kan ook geen kant meer op en bedenkt allerlei foefjes om vooral veel meer te kunnen lenen. Het interesseert ze ook weinig hoe er terugbetaald wordt, omdat ze koortsachtig zoeken naar rust onder de gemeenschap. Allerlei ad hoc maatregelen zoeken ze om eruit te klimmen, maar de grote gevolgen hebben ze duidelijk niet door. Een minister buiten schot houden nadat die het leningenplafond heeft overschreden, is hetzelfde als een wildwest situatie creëren.