Het ministerie van Justitie en Politie gaf ruim een week geleden te kennen, dat het machteloos staat tegenover de stroom Haïtianen die tot  aanstaande maandag zonder visum en wel met een toeristenkaart naar ons land kunnen reizen.

Het ministerie dacht zich zo te kunnen verschonen voor de grote toevloed aan Haïtianen die in de meeste gevallen als eindstop Frans-Guyana hebben. Suriname heeft zich vermoedelijk ook weer door onnozelheid laten leiden tot het slechts verschaffen van een toeristenkaart en een hotelreservering om Haïtianen in overvloed toe te laten tot ons land, terwijl het ministerie van Buitenlandse Zaken uit vroegere ervaringen had moeten weten, dat deze mensen doortrekken naar Frans-Guyana, want het gaat overwegend om economische vluchtelingen die misbruik wensen te maken van de Franse sociale voorzieningen als ze eenmaal in aanmerking zijn gekomen voor asiel op Franse bodem.  In het verleden vloog de SLM ook enige tijd op Port-au-Prince en hadden we een soortgelijke, bijna stiekeme, toevloed van Haïtianen. De Franse overheid tekende toen ook meteen protest aan tegen deze manier van handelen van ons land en wees ook toen de Surinaamse overheid op de consequenties van deze Haïtiaanse influx in Frans-Guyana.

De Surinaamse regering stopte toen de vluchten van de SLM op Haïti. Suriname heeft inmiddels besloten om net als alle Caricom-lidlanden, een visumregeling voor Haïti te doen gelden en dus zal het thans minder interessant worden voor Insel Air om de luchtverbinding met Haïti naar ons land op een dergelijke frequentie aan te houden. Waar deze regering ook niet voldoende rekening mee heeft gehouden, is dat de Franse autoriteiten een groot deel van de Haïtianen dat in Frans-Guyana is beland, naar ons land terug kan sturen als hun asielaanvraag om welke reden dan ook wordt afgewezen.

En wat doen we met die vele honderden Haïtianen die eventueel door de Fransen over de grens van de Marowijnerivier worden gezet en in Albina terechtkomen. We hebben echt geen werk voor deze mensen. Suriname heeft thans een stijgend werkloosheidsprobleem  en heeft dus geen werkplekken voor deze economische vluchtelingen uit een armlastig eiland van deze regio. We moeten eens beter gaan nadenken wanneer we onze geopolitieke verhoudingen goed gestalte wensen te geven. We klampen ons nog te veel vast aan allerlei wis wasi  regeringsleiders en staatslieden  en distantiëren ons steeds vaker van landen en hun leiders die ons wel een bruikbare hand zouden kunnen toesteken, maar die zijn volgens de bekrompen geest van de NDP-regering imperialistisch  en bemoeizuchtig .

Maar bij wie zijn we thans terecht gekomen voor hulp? Juist ja, paars, vul dat maar eens een keer in en wees daar eerlijk over.  Echt niet bij Castro, Morales en of Maduro, maar wel bij het IMF . Een oud redacteur zou eens zeggen: ‘’Begi man no abi mandi.’’