Op dit moment plukken we de zure vruchten van het feit dat bepaalde leerkrachtenopleidingen in Suriname jarenlang fungeerden als afvoerputje van het voortgezet onderwijs.
Als je niet slaagde voor het Hoger Algemeen Voorgezet Onderwijs of het Voortgezet Wetenschappelijk Onderwijs, kon je immers altijd nog naar het Surinaams Pedagogisch Instituut. Vele voor het blok gezette scholieren zijn met tegenzin dit onderwijs ingestapt.
Met alle gevolgen van dien.
Hoe komt het dat sommige leerkrachten nooit hoeven te slaan, terwijl anderen het voortdurend nodig achten, kinderen geestelijk en/of lichamelijk te mishandelen? Onderwijs is een roeping. Het is zeker niet gemakkelijk om respect en gezag uit te stralen. Er zijn vele handvatten die via bijscholing kunnen worden aangereikt aan leerkrachten die moeite hebben om hun klas en zichzelf onder controle te houden.
Leerkrachten die zich schuldig maken aan psychische of fysieke mishandeling van leerlingen, zouden daarom naast passende maatregelen door het ministerie, onder verplichte bijscholing en coaching moeten worden gesteld.
Als een leerkracht tijd noch moeite voor het volgen van bijscholing wenst op te brengen, is het duidelijk hoog tijd om een ander beroep te kiezen.
Aangepast taal- en rekenonderwijs aan kinderen die door omstandigheden, ze zijn bijvoorbeeld afkomstig uit het binnenland, of ze hebben een beperking zoals dyslexie, niet goed meekunnen in het taal- of rekenonderwijs, of hoogbegaafd zijn, en zich vervelen in de klas, is ook zeer wenselijk. Dit zal ervoor zorgen dat er in de klas minder verveling of frustraties ontstaan bij kinderen en leerkrachten.
Een krachtiger en effectiever (preventie-) beleid tegen kindermishandeling in het on-derwijs mag niet langer uitblijven. On-danks het bestaan van particuliere instellingen, is en blijft onderwijs een staatsaangelegenheid.
In november 2011 heeft de toenmalige minister van Onderwijs, Raymond Sapoen, het Centrum Nascholing Suriname ( CENASU) voor kwaliteitsbescherming in het onderwijs. in het leven geroepen. Dit centrum kan, mits nieuw leven ingeblazen, een sleutelrol vervullen in het traceren, identificeren, observeren, bijscholen en coachen van leerkrachten die zich schuldig maken aan kindermishandeling.
Kindermishandeling is een serieuze kwestie met verstrekkende gevolgen voor de totale samenleving. De relatie tussen kindermishandeling en gedragsproblemen (agressie), posttraumatische stress, depressie, verslaving en criminaliteit is sterk.
Als kinderen langere tijd gevoelens van angst, bedreiging en hulpeloosheid ervaren, kunnen zij getraumatiseerd raken.
Zij ontwikkelen dan klachten als depressie, angsten, agressie, slapeloosheid of teruggetrokken gedrag. Herhaalde traumatische gebeurtenissen in de kindertijd vervormen de persoonlijkheid en beïnvloeden de ontwikkeling van voelen en denken en de relatie met zichzelf en anderen.
Kinderen die steeds pijn ondergaan worden volwassenen die op hun beurt anderen weer pijnigen. De gevolgen van kindermishandeling zijn niet gering: school drop-outs, agressie, tienerzwangerschappen, criminaliteit, drugsgebruik en werkeloosheid. Deze gevolgen zijn van invloed op ons allemaal. Een goede reden om leerkrachten die, on-danks waarschuwingen toch doorgaan met dreigen, beledigen, oortrekken en het smijten van bordenwissers in de klas, voorgoed de toegang tot onze schoollokalen te ontzeggen.

Aangeboden: Gloria Lie Kwie Sjoe